‘എന്നാല് മോളു ചെല്ല്. ഡ്രെസ്സൊക്കെ മാറ്റാന് നോക്ക്’
അവള് തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോള് സാരിയില് പൊതിഞ്ഞ അവളുടെ പിന്നഴക് അയാള് നോക്കി നിന്നു.
നീണ്ട മുടി മെടഞ്ഞു അരക്കെട്ടിന് താഴേക്ക്
. വെണ്ണയുടെ നിറമുള്ള പിന് കഴുത്തും കൈകളും. കൈകളിലെ നനുത്ത കറുത്ത രോമങ്ങള്.
അയാളുടെ അരക്കെട്ടില് കുട്ടന് പത്തിവിരിക്കാന് തുടങ്ങി. അയാളുടെ കൈ അറിയാതെ അരക്കെട്ടിലമര്ന്നു
ഉമ ഹാളിലെ പടികള് കയറി മേലേക്ക് പോയി. ഓരോ പടികളും ചവിട്ടിക്കേറുമ്പോ അവളുടെ നിതംബത്തിന്റെ താളം ഒന്നു കാണേണ്ടതുതന്നെ.
(അവള് മുറിയിലേക്ക് പോയതും താഴെ ഒരു
നാടകത്തിന്റെ ക്ലൈമാക്സിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങള് തുടങ്ങി)
അതെ തിരക്കഥയിതാണ്
അത് മനോജിന്റെ വീടല്ലായിരുന്നു. മാനവേദന് മുതലാളിയുടെ മറ്റൊരു
ബംഗ്ലാവ്. മനോജൂം വാസന്തിയും സുഹറയും ജൂലിയുമൊക്കെ മുതാലാളിയുടെ സേവകര് മാത്രമായിരുന്നു.
മനോജ് ഉമയെ വിവാഹം കഴിപ്പിച്ചുവെങ്കിലും മാനവേദന് മുതലാളിക്കുവേണ്ടിയായിരുന്നു. സുന്ദരിയായ പെണ്ണിനെ പ്രാപിക്കാനുള്ള തന്ത്രം. അതിനുള്ള കൂലി മനോജിന് അയാള് നല്കിയിരുന്നു
‘മനോജേ അപ്പോ നിനക്ക് സന്തോഷമായില്ലെടാ’ ‘ഉവ്വ് സാര്’
‘നിനക്ക് ഞാന് 5 ലക്ഷമല്ല. പത്ത് ലക്ഷം രൂപ തന്നെ അക്കൗണ്ടിലിട്ടിട്ടുണ്ട്’
‘അയ്യോ മുതലാളി’ മനോജ് അത്ഭുതപ്പെട്ടു
‘സാരമില്ലെടാ’
‘ഇതുപോലൊരു കിളുന്തു ഉരുപ്പടിക്ക് അത് തന്നെ കുറവാ’ ‘അപ്പോ എങ്ങനെയാ സാറെ കാര്യങ്ങള്’?
ജൂലി തലയില് ചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു
‘എന്നുവച്ചാല്’?
‘അല്ലാ ഇപ്പോ തന്നെയാണോ അതോ ഫുഡ് കഴിഞ്ഞിട്ടാണോ’?
‘ഇപ്പോതന്നെ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാ അവള് കുളിച്ചു നീറ്റായിട്ടു വരും. അത് വേണ്ട രാവിലെ മുതല് വിയര്ത്തു കുളിര്ത്ത അവളുടെ ശരീരമാണ്
എനിക്ക് വേണ്ടത്’!
‘എന്നാ പിന്നെ സാറ് ചെന്നാട്ടെ’!
‘ഹാപ്പി ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ് വിഷസ്’ എല്ലാവരും കൂടി ചിരിച്ചു
ഈ സയമം റൂമിലെത്തിയ ഉമ വസ്ത്രം മാറാനായി തുടങ്ങി. വാസന്തിയും അവളുടെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു
അവള്ക്ക് കല്ല്യാണ സാരിയില്നിന്ന് പെട്ടെന്ന് രക്ഷപ്പെടുന്നതിനായി വെമ്പല്കൊള്ളുകയായിരുന്നു. രാവിലെ മുതല് ഇതിനുള്ളില് ഓര്ക്കാന് വയ്യ
കല്ല്യാണ സാരി അഴിച്ചുകൊടുക്കാന് വാസന്തിയും സഹായിച്ചു. കഴുത്തിലേയും അരയിലേയും സേഫ്റ്റി പിന്നുകളും മൊട്ടു സൂചികളുമെല്ലാം ഊരിയെടുത്തു.
പെട്ടെന്ന് വാസന്തിയുടെ മൊബൈല് ബെല്ലടിച്ചു