ബാത്രൂമിലെ കണ്ണാടിയില് മറ്റു കുട്ടികള് കാണാതെ അവള് തന്റെ സൗന്ദര്യം ഒന്ന് വീക്ഷിച്ചു… അത്ര മോശം എന്നൊനും ആരും പറയില്ല … അത്യാവശ്യം വെളുപ്പുണ്ട് പിന്നെ ആവശ്യത്തിനു സൗന്ദര്യവും … വിടറന്ന കണ്ണുകള് ആണു അവളുടെ മുഖത്തിന്നു മാറ്റ് കൂടുനതെന്ന് അവളോട് എല്ലാവരും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ..പിന്നെ ഒരാണ് മുഖത്തേക്കാള് കൂടുതല് നോക്കുനത് മറ്റു പല സ്ഥലങ്ങളിക്കാന് എന്ന് എല്ലാ പെകുട്ടികളെയും പോലെ അവള്ക്കും അറിയാം … കണ്ണാടിയില് തന്റെ കാമ സൌന്ദര്യവും അവള് നോക്കി ….കൊള്ളാ … 34 ബി മുലകള് അത്ര മോശമല്ലാണ് അവലക്കറിയാം അതിനൊത്ത നിതംഭവും അരകെട്ടോളം ഉതിര്ന്നു കിടക്കുന്ന മുടിയുമുള്ള ഞാന് ഒരു കൊച്ചു സുന്ദരി തന്നെ അവള് മനസില് പറഞ്ഞുകിണ്ട് ക്ലാസ്സ് രമുറിയിലേക്ക് നടന്നു…
എല്ലാവരും പോകാനുള്ള തിടുക്കത്തിലാണ് … ശ്യാം തന്റെ പുസ്തകങ്ങള് എല്ലാം ബാഗില് വക്കുന്നു … പോയി ചോദിച്ചാലോ .. മനസില് എന്തോ ഒരു ചെറിയ പേടി പോലെ … അല്ല ഞാന് എന്തിനു പേടിക്കണം . തന്റെ നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നോ എന്ന് മാത്രമല്ലേ ചോദിക്കുനത് അതിനെന്ന … അവള് സ്വയം ധൈര്യം സംഭരിച്ചുകൊണ്ട് ശ്യാമിന് നേരെ നീങ്ങി …
വെളുത് സുന്ദരനായ ശ്യാം കൊച്ചു ഫ്രെഞ്ച് താടിയും വച്ച് തന്റെ പുസ്തകങ്ങള് ഓരോന്നായി ബാഗിലേക്കു വച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്… രമ്യ പതിയെ ശ വിളിച്ചു “ശ്യാം”
വശ്യമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയോട് കൂടി ശ്യാം മുഖം ഉയര്ത്തി രമ്യയെ നോക്കി “എന്താ രമ്യ” അവന്റെ ചിര്കണ്ട് ചെറുതായൊന്നു സ്വപ്നലോക്തിലേക്ക് വഴുതിവീണ രമ്യ പെട്ടന് തന്നെ തന്റെ സ്വബോധം വീണ്ടെടുത്തു
“ അല്ല ശ്യാം ഇനി പത്തു ദിവസം ലീവാണല്ലോ അപ്പോള് എന്താ പരുപാടി “
“എന്ത് പരുപാടി വീട്ടില് പോകുന്നു”
“അല്ല ശ്യാം അന്നു ഞാന് എന്റെ നാടിലേക്ക് വരുന്നോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള് ആലോചിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു” പതിയെ ഒന്ന് നിര്ത്തി ശ്യാമിന്റെ പ്രേതികരനതിനായി അവള് അവന്റെ മുഖത്തെക്ക് പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കി .
“സത്യം പറഞ്ഞാല് രമ്യ അത് മറന് കാണുമോ എന്ന് വിചാരിച്ച ഞാന് അത് ചോദിക്കഞ്ഞത്, താന് അന്നു തന്റെ നാടിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോള് മുതല് ഞാന് വളരെ ആകാംക്ഷബരിതനാണ് , തന്റെ നാടൊന്നു കാണാന് , പക്ഷെ തന്നോട് എങ്ങനെ ചൊദിക്കുമെനൂ വച്ചാ ഞാന്”……
ശ്യാമിന്റെ ആ മറുപടിയില് തുള്ളിചാടനാണ് അവള്ക്കു തോനിയത് … ഹോ രോഗി ഇചിച്ചതും വൈദ്യന് കല്പ്പിച്ചത് പാല് എന്ന് അവള് പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടെ ഉള്ളു ,
തന്റെ മറുപടി കേടു ഒന്നും പറയാതെ നില്ക്കുന്ന രമ്യയെ നോക്കികൊണ്ട് ശ്യാം ചോദിച്ചു “ അല്ല രമ്യ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്നേലും കുഴപ്പമുന്ടെല് വേണ്ടാടോ”
“എന്ത് കുഴപ്പം ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലാ … ഞാന് നീ വരില്ലാന്ന കരുതിയേ “
“ഹേയ് എനിക്ക് തന്റെ നാട് കാണാന് അതിയായ ആഗ്രഹമുണ്ട് “
“എന്നാല് നമുക്ക് നാളെ പോകാം അല്ലെ “ രമ്യ ചോദിച്ചു
“പോകാം തന്റെ വീട്ടില് കുഴപ്പമോന്നുമില്ലോ അല്ലെ “
“ഒരു കുഴപവുമില്ല, നിന്നെ കൊണ്ട് വരാന് ഞാന് എന്റെ വീടുകാരോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് , അപ്പോളെ അവര് ഫുള് സപ്പോട്ടാ “
“അല്ല ഞാന് ഒരു ആങ്കുട്ടിയല്ലേ അപ്പോള് തന്റെ നാടുക്കരോക്കെ എന്തേലും പറഞ്ഞാലൊന്നു “
“ആരും ഒന്നും പറയൂല , നിങ്ങളുടെ സിറ്റി പോല്ലല്ലേ ഞങ്ങളുടെ നാട് അവിടെ ആരും ഗോസ്സിപ്പ് പറയില്ല , മാത്രമാല്ല എന്റെ കൂടുകരന്നനെനു പറഞ്ഞാല് നിനക്കവിടെ ഒരു രാജകുമാരന്റെ സ്വീകരണം കിട്ടും”
ആഹാ അപ്പോള് താനനോ അവരുടെ രാജകുമാരി”
കുരുതിമലക്കാവ് 1
Posted by