ആ കുട്ടി എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു ഇത്രേം പ്രായം ഉള്ള ഒരാളെ ഒക്കെ കെട്ടുക എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് ആലോചിക്കാൻ കൂടി പറ്റില്ല എന്ന്…
അവളുടെ സങ്കല്പത്തിലുള്ള ആൾ ഇങ്ങനെ ഒന്നും അല്ല എന്ന്…
ഇത് വീട്ടുകാർ എന്തായാലും ഉറപ്പിക്കും അതുകൊണ്ട് ചേട്ടൻ തന്നെ എന്തെങ്കിലും ഒഴിവകഴിവ്‌ പറയണം ഞാൻ കാല് പിടിക്കാം …
ഇങ്ങനൊക്കെ പറഞ്ഞാ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യാ…
സജീഷിനെ ശബ്ദം ഇടറി…
അവസാനം സഹികെട്ട് ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയതാണ് എനിക്ക് ആ പെണ്ണിനോട് പ്രേമം തോന്നിയില്ല എന്ന കഥ…
തന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു വലിയ ഭാരം കയറ്റി വച്ച പോലെ സോഫിക്ക് തോന്നി… അവൾ വേഗം ശ്വാസം വലിച്ചുവിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു…
” ഇനിയിപ്പോ ഞാൻ ഒരു തീരുമാനം എടുത്തു… ഈ പെണ്ണ്കാണാൽ അങ്ങ് നിർത്താ… ”
എന്നെപ്പോലെ ഒരു ഫെയർനെസ് ഒന്നും ഇല്ലാത്ത വല്യേ നിലയിൽ ഒന്നും എത്തിപ്പെടാൻ പറ്റാത്ത ഒരാൾക്ക് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ല ഇതൊന്നും…
സോഫിക്ക് ശബ്ദം പൂർണമായും നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു…
അവൾ മൂകയായി തുടർന്നു…
” ജീവിതം വിജയിച്ചവർക്ക് ഉള്ളതാണ് മോളെ… ”
എല്ലാവരും നിന്നെപ്പോലെ ആവില്ലല്ലോ… സത്യത്തിൽ നീ വന്നതിൽപ്പിന്നെ ആണ് ഞാൻ ഒന്ന് സന്തോഷിച്ചിട്ടുള്ളത്… എന്റെ എല്ലാ കുറവുകളും നിനക്ക് അറിയാം… എന്നെ പറഞ്ഞു തിരുത്താനും അറിയാം…
മരണം വരെ ഒരു നല്ല സുഹൃത്തായിട്ട് നീ എന്റെ കൂടെ വേണം എന്നേ എനിക്ക് ഇപ്പൊ ഉള്ളു…
സോഫി ഫോൺ വച്ചു…
അവളുടെ നെഞ്ചിടിപ്പ് വര്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അവനോട് ദേഷ്യപ്പെട്ട ഓരോ നിമിഷവും ഓർത്ത് അവളുടെ ഉള്ള് നീറി…
” അവനെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയില്ലല്ലോ ഭഗവാനെ… ”
ഇതിപ്പോ ആവശ്യമില്ലാത്ത കുറ്റം മുഴുവൻ പറഞ്ഞ് അവനെ എത്രത്തോളം വിഷമിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാൻ… സോഫി സ്വയം ശപിച്ചു…
അവൾക്ക് തിരികെ അവനെ ഒന്ന് വിളിച്ച്
” നിനക്ക് പറ്റിയ നല്ല ഒരു പെണ്ണ് വരുമെടാ”
എന്ന് പറയാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല…
[കുറ്റബോധം 12 [Ajeesh]
Posted by