[കുറ്റബോധം 12 [Ajeesh]

പിഴച്ചു പോയി എന്ന് കരുതിയാൽ മതി,…
ഈ ജൻമം ഒക്കെ എങ്ങനെ ചേച്ചിയുടെ വയറ്റിൽ പിറന്നു….
എന്നൊക്കെ ഉള്ള വെറൈറ്റി കമന്റ്സ് കൊണ്ട് മൂടുവാണ് നാട്ടുകാര്… പിന്നെ ബന്ധുക്കളുടെ വക വേറെ ഉണ്ട് ട്ടാ…
” ഇതൊക്കെ കണ്ടിട്ടല്ലേ ഞങ്ങടെ മക്കളും വളരണെ… അതുകൊണ്ട് ഇനി ബന്ധം പറഞ്ഞു ആരും വരണ്ട എന്ന്… ” അവൾ അന്സിയെ അങ്കലാപ്പോടെ നോക്കി…
രേഷമേ നമ്മൾ ഈ പറയുന്ന പുരോഗമന ചിന്താഗതി ഒന്നും നമ്മുടെ ചുറ്റും ഉള്ളവർക്ക് ഇല്ലാത്തിടത്തോളം സമാധാനമായി നമുക്ക് ഉറങ്ങാൻ പോലും പറ്റില്ല…
“സത്യം പറഞ്ഞാൽ നീ ഭാഗ്യവതി ആണ്…” നിന്നെ ഇതുപോലെ മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരു ഫാമിലി നിനക്ക് കിട്ടി… അത് നിനക്ക് മനസ്സിലാവില്ല… കാരണം നീ ഇപ്പോഴും നിന്റെ അച്ഛന്റേം അമ്മേടേം ഒരു സേഫ് സോണിൽ ആണ് …
അവർക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ അന്ന് നീ ആലോചിക്കും… എന്തിനായിരുന്നു ഈ വാശി എന്നൊക്കെ… അന്ന് നന്നായി പഠിക്കും മോള്…
ആൻസി ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ രേഷ്മ ശിലപോലെ കേട്ടിരുന്നു… അവളുടെ ഹൃദയം അപ്പോഴും വിങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
” ടീ അവൻ മരിച്ചു പോയി… ഇനി വരില്ല… മരിച്ചു പോയ ഒരാളോട് നിനക്കുള്ള സ്നേഹം കാണിക്കാനാ നീ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ കൂടി ഇങ്ങനെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്… ”
ആൻസി രേഷ്മയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു കിലുക്കിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…
” ഞാൻ പോവാ… ഇനി എല്ലാം നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ ചെയ്യ്… ”
ആൻസി എഴുന്നേറ്റ് നടന്നു…
” ടീ പോവല്ലേ… ഞാൻ ആകെ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആണ്…” അവൾ കെഞ്ചുന്ന സ്വരത്തോടെ പറഞ്ഞു…
” സാരമില്ല… ഒന്ന് ഇരുത്തി ചിന്തിക്ക്… ”
ഞാൻ ഇപ്പൊ പോയില്ലേലെ എന്റെ കേട്ട്യോൻ പട്ടിണി ആവും…
വല്ലപ്പോഴും ഇതുപോലെ വരാം… ”
” അതേ ആത്മാർത്ഥത ഒക്കെ നല്ലതാ പക്ഷെ അത് ഒരു ഉപകാരം പോലും ഉണ്ടാക്കുന്നില്ലല്ലോ നിനക്ക് പിന്നെ ആ പേരിൽ നീ നശിക്കാൻ ആണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എങ്കിൽ കൂടെ നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഉണ്ടാവും…
അവരെ ഇപ്പൊ അറുത്തറുത്ത് കൊല്ലുവാണ് നീ….
രേഷ്മ പോകാനൊരുങ്ങിയ അന്സിയുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു…
“ആൻസി…. എനിക്ക് പറ്റില്ലടി അവനെ…. അവനെ മറക്കാൻ….”
ആന്സിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു…
ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറും അവന്റെ ഈ ഒടിഞ്ഞ ഫ്ലൂട്ടും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരുന്ന്, അവന്റെ ഫോട്ടോസും നോക്കി അത് തന്നെ ചിന്തിച്ച് ഇരുന്നാൽ അവനെ മറക്കില്ല… “