Posted by ചിത്ര : അല്ല ചേട്ടാ .. എവിടെ ബിരിയാണി എവിടെ ?
പെട്ടന്നാണ് ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തത് ബിരിയാണി പാര്‍സല്‍ ബൈക്ക് ന്‍റെ ഹാന്‍ടെലില്‍ തന്നെ ആണ് എടുക്കാന്‍ മറന്നു.
ഞാന്‍ : അയ്യോ അത് ബൈക്കില്‍ തന്നെ കിടക്കുകയ,
ചിത്ര : ഹാ നല്ല കക്ഷിയ അത് വല്ല പട്ടിയോ പൂച്ചയോ കടിച്ചു കൊണ്ട് പോകും മുന്നേ പോയി എടുക്ക് ചേട്ടാ.. വേഗം ചെല്ല് എന്നിട്ട് ഈ അസ്ഥിക്കൂടത്തിന്‍റെ കണ്ണുനീര് തുടച്ചാല്‍പ്പോരെ .
കൃഷ്ണ മുഖം കുനിച്ചു തറയിലേക്കു നോക്കി ഒരേ ഇരുപ്പു. ഇനി എതിര്‍ത്തു നില്ക്കാന്‍ ഒന്നും കഴിയില്ല എന്ന് അവള്‍ക്കു തോന്നി. പോരാത്തതിന് എന്റെ ഭാവവും മാറി. എന്തോ കീഴ്പ്പെടാന്‍ തീരുമാനിച്ച പോലെ അവള്‍ അങ്ങനെ ഇരിക്കുകയാണ്. തല കുനിച്ചു വെച്ചതുകൊണ്ട് മുഖം കാണാന്‍ കഴിയുന്നില്ല. എന്റെ മനസ് രണ്ടായി പിളരുന്നു ഒരു യുദ്ധം അവിടെ നടക്കുകയാണ്. പാവം പൂറ്റിലെ കടി ഒരുത്തന്‍ ചൊറിഞ്ഞു മാറ്റി ക്കൊടുക്കുമ്പോള്‍ ആ സുഖത്തില്‍ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞതായിരിക്കും. എന്നാലും താലിമാല അവന്‍റെ അണ്ടിയില്‍ വെച്ച് കൊടുത്തത് ? എല്ലാ റോള്‍ പ്ലേയിലും അവള്‍ക്കു ആവശ്യം ഉള്ള ആളുകള്‍ മാത്രം. എന്നും ഇപ്പോഴും…
ഞാന്‍ ഉടനെ എഴുന്നേറ്റു ബിരിയാണി പാക്കറ്റ് എടുക്കാന്‍ പോയി.
തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ കാണുന്നത് സോഫയില്‍ ഞാന്‍ ഇരുന്നിരുന്ന സീറ്റ്‌ ഇല്‍ ആ ചിത്ര കേറി ഇരിക്കുന്നു. കൃഷ്ണ നിലത്തു അതെ പോലെ മുഖം താഴ്ത്തി ഇരിക്കുന്നു.
ചിത്ര : ഒന്ന് പറയെന്‍റെ ചേച്ചി എന്നാ ഉണ്ടായേ എന്നാത്തിനാ എന്റെ പോന്നു ചേച്ചി കരയുന്നെ … എന്താ എന്നോട് മിണ്ടില്ലേ ? ചേച്ചിക്ക് എന്നോട് പിണക്കമാണോ ?
കൃഷ്ണ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കുകയാണ്.
കൃഷ്ണയുടെ മാക്സി ഒരു സൈഡിലേക്കു മാറി നില്‍ക്കുന്നത് കൊണ്ട് ബ്രായുടെ വള്ളി പുറത്തു കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ചിത്ര പതുക്കെ കൃഷ്ണയുടെ ബ്രാ വള്ളിയില്‍ പിടിച്ചു ചെറുതായി വലിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ‘ ആഹാ ചേച്ചി ബ്രാ ഒക്കെ ധരിക്കരുണ്ടോ ? ‘
എന്നിട്ട് എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു എന്തിനാ ചേട്ടാ ഈ കൃഷ്ണേന്ദു ചേച്ചിക്ക് ബ്രാ ഒക്കെ അതിന്‍റെ എല്ലാം ആവശ്യം ഉണ്ടോ ബനിയന്‍ മതിയാവില്ലേ… ചേട്ടന്‍റെ ബനിയന്‍ ഒന്നും വേണ്ട കുഞ്ഞു പിള്ളാരുടെ സൈസ് ബനിയന്‍ മേടിച്ചു കൊടുത്താല്‍ പോരെ ?
ഞാന്‍ : ചിത്രേ നീ ഒന്ന് വന്നെ ..
ഞാന്‍ അതുപറഞ്ഞു ഞങ്ങളുടെ ബെഡ് റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു
ചിത്ര : ചേച്ചി ചേച്ചി ഇവിടെ ഇരിക്ക് ട്ടോ എന്നെ ചേട്ടന്‍ വിളിക്കുന്നു ഇപ്പൊ പോയി വരാമേ എന്ന് പറഞ്ഞു അവള്‍ ബെഡ് റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു. അവള്‍ റൂമില്‍ കയറി ഞാന്‍ അകത്തേക്ക് കടക്കുന്നതിനു മുന്നേ ഞാന്‍ സ്വയം അറിയാതെ കൃഷ്ണയുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കിപ്പോയി. അവള്‍ ഞങ്ങള്‍ അകത്തേക്ക് പോകുന്നത് നോക്കി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ആ ഭാവം എന്നെ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥനാക്കി അവളോട്‌ ക്ഷമിക്കാന്‍ എന്നെ അത് പ്രേരിപ്പിച്ചു. നിഷ്ക്കളങ്ക നിസ്സഹായത ദുഖം ഇത് മൂന്നും അവളുടെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു അപ്പോള്‍.
അതെ മുഖഭാവം തന്നെ എന്നിലെ സാഡിസ്റ്റ്നെ ഉണര്‍ത്തി അവളെ ഇനിയും ഇനിയും ചിത്ര അവഹേളിക്കുന്നത് കാണാന്‍ കൊതിപൂണ്ട്‌ നില്‍ക്കുന്ന സാഡിസ്റ്റ് സടകുടഞ്ഞു എഴുന്നേറ്റു.
(തുടരും)