Posted by : എടിയേ… നീ വാ… എത്ര നാളായി നിന്നെയൊന്ന് ഉപ്പുനോക്കിയിട്ട്… അന്നമ്മയുടെ അത്തറ് പൂശിയ കുണ്ടിക്കൊന്നും അവറാച്ചന്റെ കരിമ്പന ചെത്താൻ ആവില്ലെന്നേ… നിന്നെപ്പോലെ നെയ്മുറ്റിയ നാടൻ പൈയ്യോളം വരുമോ ജേഴ്‌സി…
: ഈ മുതലാളിയെകൊണ്ട് തോറ്റു… നടു തളർന്നാലും ഇതിനൊരു കുറവും ഇല്ല..
: നീ ഈ മുതലാളി വിളിയൊന്ന് നിർത്ത്… നമ്മള് മാത്രമുള്ളപ്പോൾ ഇച്ചായാന്ന് വിളിച്ചാമതി.. കേട്ടല്ലോ
: അല്ല ഇച്ചായോ.. ഇവിടെ പണിക്ക് നിൽക്കുന്ന ഒരുത്തി ഇല്ലായിരുന്നോ… ഷെർളി. അവളെന്തിയേ…
: ഓഹ്.. അത് കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് വീട്ടിൽ പോയേക്കുവാ..
: ആളെങ്ങനെ… കൊള്ളാമോ
: ശീലാവതി ആയിരുന്നു… ഇപ്പൊ എന്റെ മരുന്ന് കിട്ടാതെ ഉറക്കം വരാതായി..
അവറാച്ചനെ കട്ടിലിലേക്ക് മലർത്തി കിടത്തി മേരി അയാളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഓരോന്നായി അഴിച്ചെടുത്ത് അവറാച്ചനെ ഉപ്പൂറ്റി മുതൽ നെറുകംതല വരെ ഉഴിഞ്ഞു….
………/………../………/………
ഒരു 11 മണിയായിക്കാണും….ലാല ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് കമ്പനീസിന്റെ കൊച്ചിയിലുള്ള ഓഫീസ് ഗേറ്റ് കടന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് വന്ന ആഡംബരകാറിലേക്ക് നോക്കി സല്യൂട്ട് ചെയ്തു നിൽക്കുന്ന സെക്യൂരിറ്റിക്കാരന് സലാം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്തത് കയ്യിലൊരു ബാഗുമായി പുറത്തിറങ്ങിയ അയാൾ തന്റെ കറുത്ത കണ്ണട അഴിച്ച് തൂവെള്ള ഷർട്ടിനിടയിൽ തൂക്കിയിട്ടു. പോളിഷ് ചെയ്ത് തിളങ്ങുന്ന ബ്രൗൺ ഷൂസുകൾ മുന്നോട്ട് ചലിച്ചു. നടക്കുന്നതിനിടയിൽ തന്റെ വലതുകൈയിലെ വാച്ചിൽ നോക്കിയശേഷം അയാൾ ഓഫിസിനകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. വിശാലമായ ഫ്രണ്ട് ഡെസ്ക്. അതിഥികൾക്ക് ഇരിക്കുവാൻ പ്രത്യേകം ഇടം. റിസപ്ഷനിൽ അതി സുന്ദരിയായ ഒരു പെൺകുട്ടി ഫോണിൽ ആരോടോ സംസാരിക്കുകയാണ്. അതിനിടയിൽ അവളുടെ ഇളം ചുണ്ടുകൾ പുഞ്ചിരി തൂകാൻ മറന്നില്ല. ആ പെൺകുട്ടിയെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ മുന്നോട്ട് നടന്നു.. ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത അവൾ അയാളുടെ ശ്രദ്ധക്ഷണിച്ചു..
: എസ്ക്യൂസ്‌ മി…. സർ
യെസ്… എന്നും പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞുനിന്ന് അയാൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. നേരത്തെ ഉണ്ടായിരുന്ന പുഞ്ചിരിയൊക്കെ മാഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്ത് ഇപ്പോൾ ഗൗരവ ഭാവമാണ്. അയാൾ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി.