മാലിനി -നിനക്ക് നിന്റെ അമ്മയെ ഇഷ്ടം അണ്ണോ
അരുൺ -അതെ അമ്മ ഇതല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും ഇല്ലേ
മാലിനി -നിനക്ക് ദോഷം വരുന്നത് ഈ അമ്മ ചെയ്യുന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ
അരുൺ -ഇതൊക്കെ നമ്മൾ പലപ്പോഴും പറഞ്ഞത് അല്ലേ. അമ്മ എനിക്ക് നല്ലത് മാത്രം ചെയ്യതിടട്ടുള്ളു ഇനിയും അങ്ങനെയെ ചെയ്യൂ
മാലിനി മകന്റെ വാക്കിക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ ചെറുതായി കരഞ്ഞു. അരുൺ അമ്മയുടെ കണ്ണുനീര് തുടച്ചു കളഞ്ഞ് അവളെ ആശ്വാസിപ്പിച്ചു
മാലിനി -നിനക്ക് ഈ അമ്മയോട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടോ
അരുൺ -അമ്മയെ അറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഞാൻ വേദനപ്പിക്കില്ലല്ലോ
മാലിനി -നിനക്ക് ഒരിക്കലും ഈ അമ്മയെ വേദനിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കില്ല അത് എനിക്കും അറിയാം നിനക്കും അറിയാം പിന്നെ എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ചോദിക്കുന്നെ
അരുൺ -അമ്മയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് ഇത് ഒരിക്കൽ കൂടി അറിയാനാ
മാലിനി -മ്മ്
അരുൺ -അമ്മേ ഈ ശാന്തിമൂഹൂർത്തം അകത്ത് വെച്ച് നടത്തിയാൽ പോരേ
മാലിനി -അത് പുറത്ത് വെച്ച് വേണം ഒരു ശാപപരിഹാരം അല്ലേ അത്
അരുൺ -പുറത്ത് നടക്കുന്നത് ആരെങ്കിലും കണ്ടല്ലോ
മാലിനി -ഇവിടേക്ക് ആരും വരില്ല
അരുൺ -ഉറപ്പാണോ
മാലിനി -അതെ
അരുൺ -ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്റെയും അമ്മയുടെയും ഈ ഇല്ലാത്തിന്റെയും മാനം കടല് കടക്കും
മാലിനി -അങ്ങനെ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല അരുൺ. ധൈര്യമായി ഇരിക്ക്
അരുൺ -നാളെത്തെ കാര്യം ഓർക്കുമ്പോൾ എന്റെ കൈയും കാലും വിറയ്ക്കുകയാണ്
മാലിനി -എനിക്കും ഉണ്ട് ഇതെല്ലാം
അരുൺ -നാളെ കഴിഞ്ഞാൽ അമ്മേ എന്നുള്ള വിളി വെറുതെയാവും അല്ലേ
മാലിനി -വിളി മാത്രം അല്ല ഇത്രയും നാളും പവിത്രമായി കൊണ്ടു നടന്ന ബന്ധം കൂടിയാണ് കളങ്കമാവുന്നത്
അരുൺ -ജീവിതത്തിൽ കയിപ്പേറിയ ഒരുപാട് അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടാവും എന്ന് പറയാറില്ലേ പക്ഷേ നമ്മുടേത് കുറച്ചു കൂടുതൽ ആയിയല്ലേ