Posted by
അരുൺ -അമ്മക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ എനിക്ക് അതിന് സാധിക്കും എന്ന്. പോട്ടെ അമ്മക്ക് അത് സാധിക്കോ
മാലിനി -നമ്മളെ കൊണ്ട് അതിന് സാധിക്കില്ല കാരണം ഞാൻ അമ്മയും നീ മകനുമാണ് പക്ഷേ ഞാൻ നിന്റെ ഭാര്യയും നീ എന്റെ ഭർത്താവും ആയാൽ നമ്മുക്ക് അത് സാധിക്കും
അരുൺ -എന്നാലും പെട്ടെന്ന് അതൊക്കെ നടക്കും എന്ന് തോന്നില്ല
മാലിനി -എനിക്കും അറിയാം അതെല്ലാം പക്ഷേ നമ്മുടെ മനസ്സിനെ അതൊക്കെ പറഞ്ഞ് പഠിപ്പിച്ചേ പറ്റൂ
അരുൺ -ഞാൻ ശ്രമിക്കാം അമ്മേ
മാലിനി -ഞാനും അതിന് ശ്രെമിക്കാ
അരുൺ -മ്മ്
മാലിനി -നിനക്ക് നിന്റെ ഭാര്യയെ പറ്റിയുള്ള സങ്കൽപ്പം പറയൂ
അരുൺ -അതെന്തിനാ
മാലിനി -ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞ് ഇരുന്നാൽ നമ്മുക്ക് അത് പോലെ ചെയ്യാം അപ്പോ നിനക്ക് എന്നെ ഭാര്യയായും എനിക്ക് നിന്നെ ഭർത്താവ് ആയും കാണാൻ പറ്റും
അരുൺ -ഇതൊക്കെ വേണോ
മാലിനി -അരുൺ ഇനി നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു പെണ്ണ് ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ഞാനാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു ആണ് ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് നീയും നമ്മൾ പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കുന്നതാണ് ഏറ്റവും നല്ലത്
അരുൺ -അമ്മക്ക് എന്നെ നല്ലത് പോലെ അറിയാവുന്നത് അല്ലേ
മാലിനി -അമ്മ എന്നാ നിലക്ക് നിന്നെ എനിക്ക് അറിയാം പക്ഷേ ഒരു ഭാര്യ എന്നാ നിലക്ക് നിന്നെ എനിക്ക് അറിയില്ല
അരുൺ -മ്മ് ഞാൻ പറയാം. എന്റെ ഭാര്യ എന്റെ ഏറ്റവും അടുത്താ സുഹൃത്ത് ആയിരിക്കണം,എന്നോട് ഒന്നും ഒളിക്കാത്തവൾ ആയിരിക്കണം,എന്റെയും എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെയും കാര്യങ്ങൾ മര്യാദക്ക് നോക്കുകന്നവൾ ആയിരിക്കണം
അത് കേട്ട് മാലിനി ഞെട്ടി കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യം അരുണിന്റെ നാവിൽ നിന്ന് അറിയാതെ വന്നത് ആണ്. ആ അമളി മനസ്സിലാക്കി അരുൺ വിക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
അരുൺ -ഇത്രയും ഒള്ളൂ
“അരുണിന്റെ ജീവൻ നിലനിർത്താൻ അവനെ കല്യാണം കഴിച്ചു ഇനി അവന്റെ തലമുറക്ക് ജന്മം നൽകാൻ അവന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിക്കേണ്ടി വരും. ഇങ്ങനെ ഒരു പ്രശ്നത്തെ പറ്റി അപ്പോൾ ഓർക്കാനും പറ്റിയില്ല” മാലിനി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു