“അമ്പി… ജീവിതത്തിൽ ഇതൊക്കെയാണ് ശാശ്വതം…. നിനക്കറിയോ… ദേ… ഈ ചേട്ടായിയാണ് എന്നെ ജീവിതത്തിലേക്ക് പിടിച്ചുകൊണ്ടുവന്നത്… ഈ ചേട്ടൻ അന്ന് വന്നില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ … ഞാൻ മണ്ണിനടിയിൽ ആയേനെ…” പൊന്നമ്മയുടെ വാക്കുകൾ കുഴഞ്ഞ് തുടങ്ങി. രവിയെ പലവട്ടമായി ചേട്ടൻ, ചേട്ടായി എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നത്. ഇതെന്താ ഇങ്ങനെയെന്ന് രവി ചിന്തിച്ചു.
“അതൊക്കെ അന്ത കഥ….” രവിക്ക് വാക്കിൽ നല്ല ദൃഢത. അൽപ്പം കഴിഞ്ഞാൽ പൊന്നമ്മ പൂശാൻ ഉള്ളതാണ്. ഭാഗ്യം ഉണ്ടായാൽ അമ്പിയേയും. പക്ഷേ, കാത്തിരിക്കണം.
“അമ്പി… നിനക്കറിയോ… എനിക്ക് ഈ മനുഷ്യൻ എൻ്റെ ദൈവമാണ്… ഇന്ന് കാണുന്ന എൻ്റെ സകല നേട്ടങ്ങൾക്കും ഇദ്ദേഹമാണ് കാരണക്കാരൻ… ഈ വീട്.. എൻ്റെ അഗതി മന്ദിരം… എല്ലാം… എല്ലാം…” പൊന്നമ്മ എഴുന്നേറ്റ് രവിയെ പുണർന്നു.
“പൊന്നൂ… നമ്മുടെ ഒപ്പം അമ്പിയും ഉണ്ട്…”
“അതിനെന്താ… അവൾ കണ്ടോട്ടെ… അവൾ നമ്മുടെ പെൺകൊച്ചല്ലേ… അല്ലിയോടീ…”
ഈ സമയമൊക്കെ അമ്പി നല്ലൊരു ശ്രോതാവും കാഴ്ചക്കാരിയും ആയി. പൊന്നമ്മയുടെ ഉള്ളിലുള്ള മധു മെല്ലെ നുരഞ്ഞ് പൊന്തി. അല്ലെങ്കിലും കള്ള്, അത് ഏത് ബ്രാൻ്റ് ആയാലും, അൽപ്പം അകത്ത് ചെന്നാൽ പൊന്നമ്മയിലെ പെണ്ണ് ഉണരും.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ, അവർ എഴുന്നേറ്റ് രവിയെ പുണർന്നുകൊണ്ട് അയാളുടെ ചുണ്ടിൽ കാമാസക്തയായി ചുണ്ടമർത്തി. ഇതെല്ലാം നോക്കി രസിച്ച അമ്പി സ്വയം ചുണ്ട് നനച്ച്, രവിയെ നോക്കി കീഴ്ചുണ്ട് ഒരു പ്രത്യേക രീതിയിൽ കടിച്ചു. അതൊരു സൂചനയായിരുന്നു. അമ്പിയും പതിയെ രതിയുടെ തിരയിലേക്ക് കാൽ എടുത്തുവക്കാൻ തയ്യാറായി.