Posted by അവളും രവിയുടെ ഈ പ്രവർത്തിയിലൂടെ ഒരു രതിമൂർച്ച സ്വപ്നം കണ്ടു.
“ഹാ… നക്ക്… ഉം… അങ്ങിനെ…” രവിയെ അവർ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. അവളുടെ രസപുഷ്പം ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്ന പുളിപ്പ് കലർന്ന കൊഴുപ്പ് ഏറെ സ്വാദോടെ രവി കുടിച്ചിറക്കി. അവസാനം അനിവാര്യമായ രതിമൂർച്ച അവളിൽ നടമാടി. തന്റെ ദേഹം കോച്ചിവലിയുന്നതും രക്‌തോട്ടം വർദ്ധിക്കുന്നതും അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ഏതു നിമിഷവും തന്നിൽ രതിമൂർച്ചയുടെ പടഹധ്വനി ഉയരം… രവിയുടെ തല വിരിച്ചുവച്ച സാമാനത്തിലേക്ക് ചേർത്തും, അരക്കെട്ട് ഉയർത്തി അതിവേഗം ചലിപ്പിച്ചും ഏറെ കാലമായി ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആ ഓർഗാസത്തെ അവൾ കണ്ണുകൾ കൂമ്പിയടച്ച് വരവേറ്റു. കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ,
ഇടവിട്ടിടവിട്ട് ചുരത്തുന്ന തേൻ അൽപ്പം പോലും കളയാതെ രവി നുകരുന്നത് അവൾക്ക് അപ്പുർവ്വമായൊരു കൗതുകകാഴ്ചയും ഒപ്പം ഒരു പ്രത്യേക തൃപ്തിയും നൽകി. അവസാനതുള്ളിയും നുകർന്നിട്ട് രവി തലയുയർത്തി അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എന്റെ കള്ളൻ… ഇനി എന്റെ മാത്രം കള്ളൻ…” മനോഹരമായൊരു പുഞ്ചിരി തിരിച്ച് നൽകി അവൾ പറഞ്ഞു.
“വെടിക്കെട്ട് ആരംഭിക്കുകയായി….”
രവി ഓർമ്മകൾക്ക് അവധികൊടുത്ത് വാച്ചിൽ നോക്കി. സമയം പത്ത് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവിടെ നിന്നും പുറത്തുകടന്ന് പള്ളിയ്ക്ക് എതിർവശത്തുള്ള വഴിയേ അയാൾ നടന്നു. ദൂരം കൂടുംതോറും വഴിയിൽ വെളിച്ചം കുറഞ്ഞു, ഇരുട്ടിന്റെ വ്യാപ്തി കൂടി. വിശാലമായ പറമ്പിനപ്പുറം റബ്ബർ മരങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള സാമാന്യം വലിപ്പമുള്ള ഒറ്റനില വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി രവി നടന്നു.