ഒരു ഇരുപതടി നടന്നു കഴിഞ്ഞപ്പോള് ലിസിച്ചേച്ചി പെട്ടെന്ന് നിന്നു. ഞാന് വെപ്രാളപ്പെട്ട് ആ കുണ്ടിയില് നിന്നും നോട്ടം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു.
തൊട്ടു താഴെയുള്ള പറമ്പില് തന്നെയായിരുന്നു കുളം.അധികം വലിപ്പമൊന്നുമില്ല..മൂന്നു മൂന്നര മീറ്റര് നീളവും ഏകദേശം രണ്ടു മീറ്റര് വീതിയുമുള്ള ഒരു ചെറിയ കുളം. ആ പറമ്പും അതിനടുത്ത പറമ്പും മുഴുവന് പശുവിനുള്ള തീറ്റപ്പുല്ലാണ് കൃഷി ചെയ്തിരുക്കുന്നത്. അതങ്ങനെ ഒരാള് പൊക്കത്തില് വളര്ന്നു നില്പ്പാണ്. കുളത്തിന്റെ മൂന്നു ഭാഗവും വക്ക് വരെ പുല്ലു പൊങ്ങി നില്ക്കുന്നതിനാല് കുളത്തില് നല്ല മറവാണ്.
മുകളിലെ കാട്ടില് നിന്നെവിടെയോ നിന്ന് വരുന്ന വെള്ളം പൈപ്പ് വഴി കുളത്തിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നുണ്ട്. രണ്ടിഞ്ചു വീതിയുള്ള ആ പൈപ്പില് നിന്നും എപ്പോഴും വെള്ളം ചെറുതായി വന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കും. അതിനു കണക്കാക്കി ഓവര്ഫ്ലോ പോലെ പുറത്തേക്കും ഒരു പൈപ്പ് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് കുളത്തില് മാലിന്യം കെട്ടി നില്ക്കുന്ന പ്രശ്നമില്ല.
കുളത്തിന്റെ പുല്ല് ഇല്ലാത്ത ഭാഗത്ത് ഒരു മോട്ടോര് പുരയുണ്ട്. അതിനകത്ത് ജലസേചനത്തിനുള്ള ഡീസലില് വര്ക്ക് ചെയ്യുന്ന ഒരു മോട്ടോറും ഉണ്ട്.
നല്ല തെളിഞ്ഞ വെള്ളം. കുളത്തിന്റെ അടിയില് ബേബി മെറ്റല് ആണ് ഇട്ടിരിക്കുന്നതെന്ന് തോന്നുന്നു. തോര്ത്തു മുണ്ടുടുത്ത് രണ്ടു പടവുകള് ഇറങ്ങി നിന്ന ശേഷം ഞാന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
“ചേച്ചി ഇനി പൊയ്ക്കോ…പണിയുണ്ടാവില്ലേ..!”
എന്നെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് നില്ക്കുകയായിരുന്ന രമ്യച്ചേച്ചിയെ നോക്കി ഞാന് പറഞ്ഞു.
“ഓഹ്…എന്റെ പണിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞതാന്നേ..പുല്ലരിയണം രണ്ടു നേരവും കറവ കഴിഞ്ഞു തീറ്റയും കൊടുക്കണം അത്രയേ പണിയുള്ളൂ..!”
അതും പറഞ്ഞ് അവര് മുകളിലത്തെ പടവിലേക്കിരുന്നു. കുളത്തില് എന്റെ നെഞ്ചോളം വെള്ളമുണ്ടായിരുന്നു.അതേപോലെ തന്നെ നല്ല ഒന്നാന്തരം തണുപ്പും. ആദ്യമൊന്ന് കിടുകിടുത്തു പോയെങ്കിലും ഒന്ന് മുങ്ങി നിവര്ന്നപ്പോഴേക്കും അതങ്ങ് മാറിക്കിട്ടി.
രമ്യ ച്ചേച്ചിയുടെ മുന്നില് നിന്നു കുളിക്കാന് ആദ്യമൊക്കെ എനിക്ക് നല്ല ചമ്മല് തോന്നിയിരുന്നു.എന്നാല് കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആ പ്രശ്നങ്ങളൊക്കെ മാറി.
അവര് നല്ല ഹ്യൂമര് സെന്സുള്ള ഒരു സ്ത്രീയാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. എന്റെ ഓരോ ചളികളും അവര് ആസ്വദിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് കേട്ടത്. കുറഞ്ഞ സമയം കൊണ്ട് തന്നെ ഞങ്ങള് നല്ല കൂട്ടായി.