വിഷ്ണുവിന്റെ സകല കണ്ട്രോളും പോകുന്ന ഒരു പ്രവർത്തിയായിരുന്നു അത്
അവൻ അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ പിടിച്ചു അമർത്തി അവനിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ചു അവളുടെ കാതിൽ പതിയേ കടിച്ചു.
“സ്സ്… ഹാ”
ദേവിക സുഖം കൊണ്ട് വിളിച്ചു
പിന്നീട് വിഷ്ണു അവളെ പതിയെ അവനില്നിന്നും അകറ്റിയിട്ട് പറഞ്ഞു
“മതി… മോളേ ഇല്ലേൽ ഞാനും നീയും നാണം കെടും.”
ദേവിക അവനെനോക്കി പതിയെ നാണത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു
അവൻ അവളെ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“നീ പൊയ്ക്കോ ഞാൻ പുറകേ വന്നേക്കാം.”
ദേവിക അവനു നെറ്റിയിൽ ഒരുമ്മകൂടി കൊടുത്തിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വിഷ്ണു ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിനടുത്തെത്തി.
“അമ്മേ വിശക്കുന്നു…”
വിഷ്ണു വിളിച്ചു
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കൃഷ്ണ വന്ന് അവന് ചോറ് വിളമ്പി
അവൾ അവനെ നോക്കി ഗൂഢമായി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
അപ്പോഴേക്കും കറികളുമായി ദേവികയും പദ്മിനിയും അവിടെയെത്തി
എല്ലാരും ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി ഇരുന്നു.
ദേവിക ഇരിക്കാതെ എല്ലാർക്കും വിളമ്പിക്കൊണ്ട് നിന്നു
“ഇങ്ങോട്ട് ഇരിക്കടി… ബാക്കി എല്ലാരും സ്വയം എടുത്തോളും”
കൃഷ്ണ ദേവികയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
അവളുടെ മുഖം നാണം പൂണ്ട് ചുവന്നിരിക്കുന്നു
“ഇങ്ങോട്ടിരിക്കടി…”
കൃഷ്ണ അവളെ പിടിച്ചു വിഷ്ണുവിനും കൃഷ്ണക്കും ഇടയിലായിരുത്തി
വിഷ്ണുവിന് എന്തോ പന്തികേട് മണത്തു
പദ്മിനി ആരെയും നോക്കാതെ ഗൗരവത്തിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയായിരുന്നു, പദ്മിനിയുടെ മുഖം കടന്നൽ കുത്തിയ പോലെയുണ്ടായിരുന്നു
ആരും ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല
“ഇതെന്താ അവാർഡ് പടമോ എല്ലാരേം നാക്ക് എങ്ങോട്ട് പോയി”
വിഷ്ണ ചോദിച്ചു.
“സംസാരിക്കാതെ കഴിക്കടാ”
പദ്മിനി ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു
പിന്നെ ആരുമൊന്നും മിണ്ടാതെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചെഴുന്നേറ്റു
വിഷ്ണു ഉമ്മറത്തു ഇരിക്കുമ്പോ പെട്ടെന്ന് ദേവിക വെപ്രാളത്തോടെ ഓടി വന്നു പറഞ്ഞു
“ഉണ്ണിയേട്ടാ ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്…”
“ങേ…എന്താ?
വിഷ്ണു ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു
അപ്പോഴേക്കും കൃഷ്ണ അവിടേക്ക് വന്നു
“എന്താ… രണ്ടുപേരും കൂടി രഹസ്യം പറച്ചിൽ…ങേ?”
അവൾ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് വിഷ്ണുവിന്റെ അടുത്തിരുന്നു
“നിനക്ക് കേൾക്കാനൊന്നും ഇവിടെ പറഞ്ഞില്ല”
വിഷ്ണു ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു
“ഞാനിറങ്ങുവാ ഉണ്ണിയേട്ടാ…”
ദേവിക പറഞ്ഞു