ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല, എന്റെ മുഖം അവരുടെ മുടിയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു ഞാൻ കരഞ്ഞു.
“കണ്ണാ…വിക്കി…കുട്ടാ…എന്താടാ പറ്റിയെ”
പ്രേമപൂർവം എന്നെ തഴുകികൊണ്ട് ആന്റി എന്റെ ചെവിയിൽ ഉമ്മ വെച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ പൊന്നുമോന് എന്തിനാ കരയുന്നത്?”
ഞാൻ ഒപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു
“ത്രയും…എന്നെ….സന്തോ…ഷിപ്പി..കാൻ…ഞാ…നിങ്ങട…ആര?”
ഞാൻ അവരുടെ മുലകളിൽ മുഖം അമർത്തികരഞ്ഞു. എന്നിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു എന്തിനാണ് ഞാൻ കരയുന്നത്. ഒരു പക്ഷെ ജീവിതത്തിൽ അത്രയും ദുഃഖം അനുഭവിച്ചോണ്ടാവാം എത്ര സുഖം കിട്ടുമ്പോൾ കാണിക്കുന്നത്.
ഷൈന ആന്റി എന്നെ കോരി എടുത്തു. പൊങ്ങിനിൽകുന്ന അമ്മിഞ്ഞ എടുത്തിട്ട് എന്നിക്ക് കുടിക്കാൻ വേണ്ടി വായയിൽ വെച്ച് തന്നു. മുലകുടിക്കുന്ന എന്നെ ഒരു ചെറിയ കുട്ടിയെപ്പോലെ തലോടി ആശ്വസിപ്പിച്ചു, ചെറിയ ഉമ്മകൾ നെറ്റിയിൽ തന്നു, കൈകൾ കൊണ്ട് എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു, ചെവിയിൽ ആശ്വാസവാക്കുകൾ പറഞ്ഞു. കൊറച്ചൊക്കെ ഞാൻ കേട്ടു
“എന്തിനാ എന്റെ വിക്കി അങ്ങനെ പറയുന്നത്?”
“വിക്കി എന്റെ എല്ലാം എല്ലാം അല്ലെ”
“ആരുമില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ വിക്കിയുടെ റൂമിൽ വരുമോ?”
“ഹയ്യേ…എന്റെ കുട്ടൻ കരയുകയാ”
അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ എന്നേറ്റു. എന്റെ കണ്ണീർ ഷൈന ആന്റി തന്നെ ഉമ്മ വെച്ച് തുടച്ചു തന്നു. ഞാൻ അവരെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഉമ്മ വെച്ച്, മുഖത്തും, കഴുത്തിലും, മുലയിലും, ഉണ്ണികുടവയറിലും. നമ്മൾ രണ്ടു പേരും നടന്നതോർത് കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു.
കൊറേ സമയത്തിന് ശേഷം.
“വിഷമിക്കേണ്ട, ഞാൻ ഇതാരോടും പറയില്ലാട്ടോ”