അതുൽ : നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും , പക്ഷേ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്ന എന്തേലും വേണം . അല്ലേൽ ആർക്കറിയാം ഇവൻ പാതിരായ്ക്ക് കിനാവ് കണ്ടതാണോന്ന് ?
രഘു : എടാ എന്നാ അവളുടെ കേക്കിന്റെ സൈസ് എത്രയാണ് പറയ് .
അതുൽ : പൊട്ടാ!! അവനല്ലേ കണ്ടേ , പിന്നെ നിനക്ക് സൈസ് എന്തിനാ ?
രഘു : ഓ … അതൊരാകാംഷയിൽ ചോദിച്ചതാ .
അതുൽ : അല്ലേൽ എന്നെ അവിടുന്ന് പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ എന്തേലും പറഞ്ഞതായിരിക്കും . ഇന്നത്തെ ദിവസം തന്നെ ശരിയായില്ല . ചില തീരുമാനം എടുക്കേണ്ടി വരും .
അതും പറഞ്ഞ് അവൻ വീടു ലക്ഷ്യമാക്കി ഒറ്റ നടത്തം . രഘു പിന്നെ എന്നെ ഒന്ന് ആശ്ചര്യത്തില് നോക്കീട്ട് അവന്റെ പുറകെ പോയി . അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് , നമ്മുടെ സംസാരമൊക്കെ മറഞ്ഞുനിന്ന് ആരോ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു . അത് അറിയാവുന്ന ആരേലും ആയിരിക്കുമെന്ന് ഞാൻ സംശയിച്ചു , അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാണ് മറഞ്ഞു നിന്ന് കേട്ടത് . ഈ കാര്യത്തിലെ പന്തികേട് എനിക്ക് പിന്നെയാണ് മനസ്സിലായത് .
ഞാൻ വീട്ടിനകത്തേക്ക് കയറാൻ പോകുമ്പോഴാണ് ആരുടെയോ കൈ എന്നെ വന്ന് ബലമായി തടഞ്ഞത് . അത് നിർമല ചേച്ചിയായിരുന്നു . എനിക്ക് കാര്യം വേഗം പിടികിട്ടി . അവള് ദേഷ്യത്തോടെ എന്നെ തുറിച്ചുനോക്കുവായിരുന്നു .
നിർമല : എടാ ! ഇതൊക്കെയായിരുന്നു അല്ലേടാ നിന്റെ പരുപാടി ?!!
ഞാൻ : ഏത് ? എനിക്കൊന്നും…. അങ്ങോട്ട്…..
നിർമല : മുഖത്ത് നോക്കെടാ … മുഖത്ത് നോക്കി സംസാരിക്ക് .
ഞാൻ : അത് ഞാൻ ക്ഷീണിച്ചു വരുവല്ലേ .
നിർമല : എടാ സനു … നീ എങ്ങോട്ടാ പോന്നേ .. നിക്കെടാ ….