ഞാൻ : എടാ …. നിക്കെടാ … എങ്ങോട്ടാ പോന്നെ? എനിക്ക് ഒന്നു പറയാനുണ്ട് .
എന്റെ വീടിന്റെ അടുത്തുള്ള ഒരു മാവിന്റെ ചുവട്ടിൽ രഘു അതുലിനെ തടഞ്ഞ് എന്തോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു .
അതുൽ : നിങ്ങക്കെല്ലാം ആടെ എനിയും കേറി ചെല്ലേണ്ടതല്ലേ . അതുകൊണ്ട് ഞാൻ അത് വിട്ടു , അല്ലെങ്കിൽ ഇതൊരു തീരുമാനം ഉണ്ടാക്കിട്ടെ വരുവായിരുന്നുള്ളു . പിന്നെ അവൾക്കേ പലതും വിട്ടുതരേണ്ട ഗതി വരും .
രഘു : ആയിക്കോട്ടെ …
പുറകെ ഓടി കിതച്ചു വരുന്ന എന്നെ അപ്പോഴാ അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്.
അതുൽ : എന്താടാ ? നീ എന്താ പറയാൻ വന്നേ ?
ഞാൻ : അത് ഞാൻ ഇന്ന് മനീഷയെ കണ്ടു .
( രഘു ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. )
അതുൽ : എടാ പൂറി മോനെ നീ എല്ലാ നാളും കാണുന്നതല്ലേ ഓളെ .
രഘു : കെട്ടിറങ്ങിയില്ലേടാ നിന്റെ? ഇന്നലെ ഉറങ്ങിയായിരുന്നോ ?
ഞാൻ : എടാ അതല്ലെടാ , ഇന്ന് ഞാൻ അവളെ ഒരു പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തിലാ കണ്ടത് .
രഘു : എന്ത് സാഹചര്യം ?
ഞാൻ : ഒരു മറയുമില്ലാത്ത അവളുടെ തനിരൂപം ഞാൻ കണ്ടു . പിറന്നപാടെ എങ്ങനെയോ അങ്ങനെ .
അതുൽ : എവിടെ വച്ചാ കണ്ടേ ?
ഞാൻ : ഇന്ന് അവള് എന്റെ മുമ്പില് വച്ചാടാ എല്ലാം കാണിച്ചോണ്ട് അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിയത് . ഇപ്പൊ എന്തോ ഓർക്കുമ്പോ ഒരു വല്ലാത്ത നെഞ്ചിടിപ്പ് .
അതുൽ : ഫോട്ടോ / വീഡിയോ ഉണ്ടോ ?
ഞാൻ : അതില്ല . ആ അവസ്ഥയിൽ എടുക്കാൻ പറ്റിയില്ല മച്ചാ..
അതുൽ : പിന്നെ എങ്ങനെയാടാ വിശ്വാസിക്കുന്നേ ……. ഇങ്ങനെ നിനക്ക് എപ്പോ വേണേലും പറയാലോ ?
രഘു : അതെ തെളിവ് വേണം .
ഞാൻ : എടാ എങ്ങനെയാടാ ആ സമയത്ത് ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നെ ? എനിക്ക് ഒന്ന് വാണം വിടാൻ പോലും പറ്റിയില്ല .