എന്റെ കസിൻ കവിത
Ente Cousin Kavitha | Author : Sojan
ഈ കഥ എങ്ങിനെ തുടങ്ങണം എന്ന് ഇപ്പോഴും അറിയില്ല. ചിഹ്നഭിന്നമായിക്കിടക്കുന്ന ഓർമ്മകളെ കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ചാൽ മാത്രമേ ഈ കഥയ്ക്ക് ഒരു പൂർണ്ണത വരൂ.
ശ്യാമിന്റെ കണ്ണിലൂടെ തന്നെ കഥ പറയാം. ഈ ശ്യാം ചെറുപ്പത്തിൽ വെറും ഒരു മണ്ണുണ്ണിയായിരുന്നു. ഏതാണ്ട് ഗേളീഷ് രൂപം. ശരീരവും ഏതാണ്ട് അതു പോലെ തന്നെ.
അതിനാൽ ഒരു ഗുണമുണ്ടായി – നാട്ടിലേയും, ബന്ധുവീട്ടിലേയും പെൺകുട്ടികൾക്ക് ശ്യാമിനോട് അടുക്കാൻ എളുപ്പമായിരുന്നു. അവർ അവരുടെ ജനുസിൽപെട്ട ഒരെണ്ണമായി ശ്യാമിനേയും കണ്ടു.
അവൻ അവരോടെല്ലാം തന്നെ ഒരേപോലെ ഇടപെടുകയും ചെയ്തു പോന്നു.
ആ കാലഘട്ടത്തിൽ തന്നെ ശ്യാമിന്റെ ശരീരം പെൺവേഷമാകുന്ന കുക്കൂണിൽ നിന്നും പതിയെ പതിയെ പൗരുഷത്തിന്റേതായ ലാഞ്ജനകൾ കാണിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു.
വളരെ വലിയ ഒരു ബന്ധുബലം ഉണ്ടായിരുന്ന ശ്യാമിന് അതിൽ പല വീടുകളിലും – വല്യമ്മമാരുടേയും ആന്റിമാരുടേയും ഒപ്പം – കൂട്ടു പോകുന്ന പണി ; ചെറുപ്പം മുതൽ കപ്പം ലഭിച്ചതായിരുന്നു. എല്ലാ വീടുകളിലേയും ഫങ്ഷനുകളിൽ ബോബനും മോളിയിലേയും പട്ടിയെ പോലെ ശ്യാമും ഉണ്ടായിരിക്കും.
ഇങ്ങിനെ മൂന്നാല് ഫങ്ഷനുകളുടെ ഇടയിൽ സംഭവിച്ച വിവിധ അനുഭവങ്ങളുടെ ആകെ തുകയാണ് ഈ കഥ.
ഒന്നാമത്തെ സംഭവം. :
ഒരു അകന്ന ബന്ധു വീട്ടിൽ പോയ അവസരത്തിൽ വൈകിട്ട് എല്ലാവരും പല പല പരിപാടികളുമായി നടക്കുന്നു. ശ്യാമും എന്തെല്ലാമോ ചെയ്തു കൊണ്ട് ഓടി നടപ്പുണ്ട്.
ശ്യാമിന്റെ ഒരു അടുത്ത ബന്ധുവിന്റെ മകളും അന്നവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. പേര് കവിത, അംഗോപാഗം മൃദുമേനി, പാലുപോലുള്ള നിറം, സ്വൽപ്പം മേദസ് കൂടുതലുണ്ടോ എന്ന് സംശയം, മുട്ടറ്റം ഇറക്കമുള്ള മിഡിയാണ് വേഷം, പറയുമ്പോൾ എല്ലാം പറയണമല്ലോ, ഒരൽപ്പം മന്ദിപ്പാണ് കക്ഷി, അല്ല, നമ്മൾക്ക് അങ്ങിനെ തോന്നും, ബുദ്ധിക്കുറവൊന്നുമില്ല, എപ്പോഴും ദിവാസ്വപ്നം കണ്ടു നടക്കുന്ന പ്രകൃതം, എല്ലാത്തരത്തിലും ഒരു മിണ്ടാപ്രാണി, ഒച്ചയോ ബഹളമോ ഇല്ല.
പ്രായത്തിൽ കവിഞ്ഞ മുൻഭാഗമാണ് ആരും ശ്രദ്ധിക്കുക, അത് മുഴുവൻ പുറത്ത് കാണുന്ന തരത്തിൽ ഡ്രെസും ചെയ്യും, അതൊന്നും അറിഞ്ഞുകൊണ്ടല്ല, അതാണ് പറഞ്ഞത് ഒരു പൊടി മന്ദിപ്പാണ് എന്ന്.