എന്തൊരു പെട്ടി.(കുണ്ടിക്ക് പെട്ടി എന്നു ഒരു അപരനാമം നാട്ടിലുണ്ട്) ഇവൾക്ക് ഇത്രയും ‘വിവരവും വിദ്യാഭ്യാസവും” ഉണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ ഞാൻ അവസാനം കണ്ടപ്പൊൾ.” ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. പെട്ടിയൊക്കെ മുകളിൽ വെച്ചു ഞാൻ താഴെക്കിറങ്ങുമ്പോൾ അമ്മയും കല്യാണിയും സംസാരിച്ചു കൊണ്ടു മുകളിലേക്കു വരുന്നു.
“അമ്മേ ഞാൻ സുനിലിന്റെ വീടു വരെ പൊയിട്ടു വരാം.”
“നീ ഊണു കഴിക്കാൻ എത്തില്ലേ?
“ചിലപ്പൊൾ വൈകും. എത്രയും വേഗം വരാൻ നോക്കാം’ ‘ങ്ങാ. കല്ലുമോൾ ഉള്ളതല്ലേ.. ഞങ്ങൾ നേരത്തെ കഴിക്കും.”
“ആ ശരി…?
ഞാൻ ബൈക്കുമെടുത്ത് നേരെ സുനിലിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു. രാവിലെ മുതൽ ഒരു പുക ഉള്ളിൽ ചെല്ലാത്തതിന്റെ വിഷമം. വയലിന്റെ അറ്റത്താണ് സുനിലിന്റെ വീട്. വീടിന്റെ പിന്നിലുള്ള തോട്ടത്തിൽ തെങ്ങും മാവും ഒക്കെ ആയി നല്ല തണൽ ആണ്. തോട്ടതിന്റെ അറ്റത്തെ മതിലിൽ ഇരുന്നാൽ പഞ്ചായത്തു കുളവും കുളക്കടവും ഒക്കെ കാണാം. മതിലിന്റെ ഒരു അരികിൽ ഉള്ള ഒരു കൊച്ചു ഷെഡ് ആണ് ഞങ്ങളുടെ താവളം. പുകവലിയും അവിടെ ചെത്തുന്ന ഫ്രെഷ് കള്ളും.
പിന്നെ കടവിൽ കുളിക്കാൻ വരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളും. അത് ഞങ്ങളുടെ സ്ഥിരം കേന്ദ്രം ആകാൻ വേറെന്ത് വേണം. ഞാനും സുനിലും പിന്നെ ചെത്തുകാരൻ രവിയും അവിടെ കൂടാത്ത ദിവസങ്ങൾ കുറവാണ്. ബൈക്ക് തോട്ടതിന്റെ പുറത്ത് വെച്ചു ഞാൻ നേരെ താവളത്തിലേക്കു വിട്ടു. “എവിടെ ആയിരുന്നെടാ ഇതു വരെ. കള്ള് പുളിച്ചു കാണും..” കള്ളുകുടം നീട്ടിക്കൊണ്ട് സുനിൽ, “ഒരു മദാമ്മയെ എയർപൊർട്ടിൽ ചെന്നു ആനയിക്കാൻ പൊയതാ. നീ ആ വലിയിങ് എടുത്തേ .” “രമേച്ചി നിന്നെ നോക്കി ഇവിടെ ചുറ്റിപ്പറ്റി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. 10 മിനിട്ട് മുൻപെ പൊയതേ ഉള്ളൂ.”
‘ച്ചെ രാവിലത്തെ കണിയും പഞ്ചാരയും പൊയല്ലൊ.” കുളക്കടവിലെ എന്റെ സ്ഥിരം കുറ്റിയാണ് രമേച്ചി . കുളിക്കാൻ വരുന്ന പെണ്ണുങ്ങളുടെ മുലയും കാലിനിടയിലെ കറുപ്പും വല്ലപ്പൊഴും ഒളിമിന്നുന്ന പൊലെ കാണുന്ന വിടവും അതിന്റെ
ചുവപ്പും ഒക്കെ കാണാൻ തപസ്സിരിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിലെ കുളിരാണ് രമേച്ചി . സോപ്പ് തെച്ച് കഴുകുന്നെബാൾ മിന്നിമറയുന്നതു പൊലെ കാണുന്ന മുലകളും കറുത്ത ഞെട്ടുകളും, പിന്നെ കുളി കഴിഞ്ഞു തിരിച്ചു പൊകുന്ന വഴി ചുണ്ടു കടിച്ചു കൊണ്ടു ഒരു ചിരിയും മാത്രമായിരുന്നു ആദ്യം. അന്ന് വെള്ളം കളയാനുള്ള വക അതു ധാരാളം. പിന്നെ പതുക്കെ പതുക്കെ കുറച്ച വിശദമായ സൊപ്പ തെക്കലും കഴുകലും ഒക്കെ ആയി.