പോകുന്നു………
ആ പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥൻ പോയശേഷം എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാനവിടെ തലപുകഞ്ഞു ആലോചിച്ചിരുന്നു….. കുറെ നേരം ആലോചിച്ചിരുന്നപ്പോൾ ഭാരതപ്പുഴയിൽ എന്റമ്മയുടെ ഓർമ്മകളുള്ള ആ മണ്ണിൽ കുറച്ചു നേരം കിടന്നാൽ എനിക്ക് മനസ്സിന് ഒരാശ്വാസം കിട്ടുമെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് എന്നോട് പറഞ്ഞു….. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഡോക്ടറോട് “”””എനിക്ക് ചെറുതുരുത്തി വരെ ഒന്ന് പോകാൻ തോന്നുന്നുണ്ടെന്നും,,,, എനിക്കവിടെ ആ മണൽപ്പരപ്പിൽ പോയൊന്ന് കിടക്കാൻ തോന്നുന്നു വെന്നും”””” പറഞ്ഞു…….. അത് കേട്ടപ്പോൾ ഡോക്ടറെ ന്നോട് “””അദ്ദേഹത്തിനും ഭാരതപ്പുഴ കാണാൻ താല്പര്യമുണ്ടെന്നും,,,,, അതിനായി ഡോക്ടറും എന്റെ കൂടെ വരാമെന്നും “”””പറയുന്നു……. അങ്ങനെ ഞാനും ഡോക്ടറും കൂടി കാറിൽ ഷൊർണൂരിലേക്കു പുറപ്പെട്ടു….. ത്രിസന്ധ്യാ സമയത്താണ് ഞങ്ങളവിടെ എത്തിച്ചേർന്നത്……ഞങ്ങൾ ഭാരതപ്പുഴക്ക് മീതെയുള്ള തിരു കൊച്ചി മേൽപ്പാലത്തിന്റെ മുകളിൽ നിന്ന്,,,,,ഭാരതപുഴയെ നോക്കുന്നു…… അവിടെ നിന്ന് നോക്കുമ്പോൾ,,,, ഇടതു ഭാഗത്തായി ഒരു ശ്മശാനം കാണുന്നു….. രണ്ടു മൂന്നു ആംബുലൻസുകൾ അവിടെ കിടക്കുന്നുണ്ട് …… ആരുടെയൊക്കെയോ നിലച്ച ശരീരങ്ങൾ ആ ശ്മശാനത്തിൽ കിടന്നു കത്തിയെരിഞ്ഞു കൊണ്ട് പുക പടലങ്ങളായി ആകാശത്തേക്ക് ഉയർന്നു പോകുന്നു…… അവരുടെയൊക്കെ കത്തിക്കരിഞ്ഞ ശരീരത്തിലെ പുക പടലങ്ങാളാൽ ആകാശത്തിലെ മേഘങ്ങൾക്ക് ചോരയുടെ ചുവപ്പിന്റെ നിറമാകുന്നു…… ആ ചുവപ്പിനുള്ളിൽ ആരുടെയൊക്കെയോ പൂർത്തിയാവാത്ത ആഗ്രഹങ്ങളുടെ നൊമ്പരങ്ങൾ തേങ്ങലായി നിന്നിരുന്നു…… അതോടൊപ്പം ആകാശം,,,,, ഭാരതപ്പുഴ എന്ന സുന്ദരിയുടെ നഗ്ന ശരീരത്തെ മറച്ചു കൊണ്ട് ഒരു കുടപോലെ അവൾക്കു മേലെ അങ്ങ് മലമുകളിൽ നിന്ന് അറബിക്കടൽ വരെ ആ ചോരചുവപ്പു പരവതാനി വിരിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നു…….. ഞാനന്നേരം ഡോക്ടറോട് താഴെ ഇറങ്ങി നടന്നാലോ എന്ന് ചോദിച്ചു…… ഡോക്ടറും അതിനു സമ്മതം മൂളി….. ഞങ്ങൾ പിന്നെ ആ മേൽപ്പാലത്തിലൂടെ നടന്നു താഴേക്ക് ഇറങ്ങി ആാാ മണലിലൂടെ കുറെ ദൂരം നടന്നു…… ആ പുഴയിൽ ഇപ്പോൾ ധാരാളം കുറ്റിക്കാടുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു……അവിടെയൊക്കെ എല്ലിൻകഷ്ണങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി കാത്തു നിൽക്കുന്ന കൊടിച്ചി പട്ടികളെയും കാണാമായിരുന്നു …… എന്നാലിതൊന്നും ഗൗനിക്കാതെ നിള എന്ന സുന്ദരിയുടെ പൂറിലെ മദജലം ഒരു നൂലുപോലെ ആ മണൽപരപ്പിന്റെ മേലെ അവളുടെ തുടകളെ തലോടി കൊണ്ട് സൂര്യനെ നോക്കി ഒലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു……. കുറെ ദൂരം നടന്നപ്പോൾ ഞാനും ഡോക്ടറും കൂടി ആ മണൽ പരപ്പിൽ ചെന്നിരുന്നു…… അവിടെയപ്പോൾ ആ നിളയിൽ കുളിക്കാൻ വന്ന പിള്ളേർ തിരിച്ചു പോകുന്നതായി കണ്ടു …… ഞാനും ഡോക്ടറും കുറെ നേരം അവിടുത്തെ കാഴ്ചകളൊക്കെ കണ്ടു,,,, ഒന്നും പറയാതെ അങ്ങനെ ഇരുന്നു…… അപ്പോളേക്കും അന്ധകാരം വ്യാപിച്ചു ഇപ്പോളാ പുഴയുടെ രണ്ടു അറ്റങ്ങൾ കാണാതായി…… ഞാനപ്പോൾ ആ മണല്പരപ്പിന് മേലെ മലർന്നു കിടന്നു…… അന്നേരം ആകാശത്തു ഞാനെന്റെ അമ്മ ഭാനുവിനെ കണ്ടു….. ആ കരിംചുവപ്പു ചുണ്ടിണകൾ തുറന്നുകൊണ്ട്,,,,, വെള്ള നിറത്തിലുള്ള വരി വരിയായ ആ പല്ലുകൾ കാണിച്ചു,,,,,, എന്റെയമ്മ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു…… അമ്മയുടെ ആ സുന്ദരമായ കണ്ണുകളപ്പോൾ എന്നോട് അങ്ങോട്ട് ചെല്ലാൻ പറയുന്നത് പോലെ തോന്നി എനിക്കപ്പോൾ ….. അമ്മയുടെ ആ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന ആ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ നിന്നു മുല്ല മൊട്ടുകൾ എന്റെ മേലേക്ക് വീഴുന്ന പോലെ തോന്നി അന്നേരം…… അമ്മയപ്പോൾ പല്ലുകൾ കാട്ടി അമ്മയുടെ ആ റോസ് നിറമുള്ള നാവുകൊണ്ട് അമ്മയുടെ ചുണ്ടിണകളിൽ സ്വയം തടവി കൊണ്ട് എന്നെ വശീകരിച്ചു കൊണ്ട് വിളിച്ചു……. ഞാനപ്പോൾ അമ്മയുടെ ആ രൂപം കണ്ട് അതാസ്വദിച്ചു അങ്ങനെ കിടക്കുന്ന നേരത്ത് ഡോക്ടർ എന്നെ കുലുക്കി വിളിക്കുന്നു…… എന്നിട്ടെന്നോട് തിരിച്ചു പോകണ്ടേ എന്ന് ചോദിക്കുന്നു….