മാസത്തോളം ലോക പ്രശസ്ത സൈക്ക്യാട്രിസ്റ്റ് സണ്ണിയുടെ സഹായത്തോടെ അയാളെന്നെ പുതിയൊരു മനുഷ്യനായി മാറ്റുകയായിരുന്നു……. ഒരുപാട് പുസ്തകങ്ങൾ ഡോക്ടർ സണ്ണി എനിക്ക് വായിക്കുവാനായി തന്നു…… ആ പുസ്തകങ്ങളൊക്കെ എനിക്ക് പുതിയൊരു വെളിച്ചം തന്നു….. അയാളിലൂടെ,,,,, അയാൾ തന്ന പുസ്തകങ്ങളിലൂടെ,,,,, ഞാൻ സ്വയം എന്റമ്മയോടുള്ള എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെയും കാമത്തിന്റെയും തീവ്രത സ്വയം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു….. യോഗകളിലൂടെയും നിരന്തര മെഡിറ്റേഷനിലൂടെയും ഡോക്ടർ സണ്ണി എന്നെ,,,,, എനിക്ക് തന്നെ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാവുന്ന രീതിയിലേക്ക് എത്തിച്ചു……… അതിന് ശേഷം ഭാര്യയെ കഴുത്തു ഞെരിച്ച കൊന്ന കുറ്റത്തിനും,,,, അതിന് ശേഷം അവളുടെ ആ ജീവശ്ചവമായ ശരീരത്തിൽ സെക്സിന്റെ ആസ്വാദനം നടത്തിയതിനും,,,,, പിന്നെ പുഴക്കരയിൽ ആ ശരീരം ഒഴുക്കി കളയാൻ നോക്കി എന്ന കുറ്റവും ചുമത്തി എന്നിൽ…… പിന്നീട് മാനസിക രോഗി എന്ന പരിഗണനയിൽ ആറു വർഷത്തേക്ക് കോടതി എന്നെ ശിക്ഷക്ക് വിധിക്കുന്നു…… എന്റെ ശിക്ഷ കാലാവധി തീരുന്ന ദിവസം ഞാനൊരു മാനസിക രോഗി അല്ലെന്ന് കാണിച്ചു ഡോക്ടർ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് നൽകിയാൽ മാത്രമേ എനിക്ക് പരിപൂർണ്ണ മോചിതനും ആവാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ…….. അങ്ങനെ ജയിൽ വാസവും ആശുപത്രിയിലും ഒക്കെ ആയി എന്റെ ജീവിതത്തിലെ പത്തുവര്ഷങ്ങള് കഴിഞ്ഞിരുന്നു….. ഇനി നാളെ,,,,,, ഡോക്ടർ അനുവദിച്ചാൽ ഞാനീ തടവറയിൽ നിന്നു മോചിതനാവും……… ഓർമകളിൽ നീണ്ട പത്തര വര്ഷം,,,,,, അതും ഉറ്റവരോ ബന്ധുക്കളോ ഇല്ലാതെ ഏകനായ ജീവിതം……. എന്നാൽ എന്റെ ജയിൽ വാസ കാലത്ത് എന്റെ അച്ഛന്റെ മരണവും സംഭവിച്ചിരുന്നു…..അറ്റാക്ക് വന്നിട്ടായിരുന്നു ആ വലിയ മനുഷ്യൻ മരിച്ചത് ….. എന്നിരുന്നാലും അച്ഛൻ മരിച്ചപ്പോൾ,,,,, ഞാൻ അച്ഛനെ കാണാനായി പോയില്ല….. അതുകൊണ്ട് അനിയൻ പ്രകാശൻ അച്ഛന്റെ അന്ത്യ കർമ്മങ്ങൾ ചെയ്തു….. സത്യത്തിൽ അവനെ അതിനുള്ള അർഹത ഉള്ളൂ…… അത് അറിഞ്ഞത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ പോകാതിരുന്നതും……. ആ മനുഷ്യനോട് ആ പുണ്ണ്യത്മാവിനോട് എനിക്ക് ചെയ്യാൻ അത് മാത്രമേ പറ്റുമായിരുന്നുള്ളൂ…….. ഞാനദ്ദേഹത്തെ ദൈവത്തെ പോലെ ആണ് കാണുന്നത്…… എല്ലാവരെയും സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം പഠിച്ച ഒരു അപൂർവ്വ ജന്മം…… അതുകൊണ്ടു അച്ഛൻ മരിച്ച ദിവസങ്ങളിൽ പ്രഭാകരമേനോൻ എന്ന ആ കണക്കു മാഷിനെ ഞാൻ ഇരുമ്പഴികൾക്കുള്ളിൽ ഇരുന്നു ഓർത്ത് കൊണ്ട് ആ ദിവസങ്ങളിൽ കരയാറുണ്ടായിരുന്നു…… ഇനി നാളെ ആണ് ആ കടമ്പ…… നാളെ എനിക്ക് ഇവിടെ നിന്നിറങ്ങിയാൽ സണ്ണിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ ഒരു ചെക്കപ്പ് ഉണ്ട്…… ഞാൻ മാനസിക രോഗി ആണോ അല്ലയോ എന്നറിയാനുള്ള പരിശോധന….. ആ കടമ്പ കൂടി കടന്നാലേ എനിക്ക് മോചനമുള്ളൂ………എന്റെ ജീവിതത്തിൽ എനിക്കുണ്ടായ അനുഭവങ്ങളിലൂടെ എനിക്ക് വന്നു ചേർന്ന പാളിച്ചകളെ ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞു…… ഇതെന്റെ പച്ചയായ ജീവിതമാണ്…… എന്നോട് ക്ഷമിക്കുക,,,,,,,, എന്ന് നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം പ്രവി……… ഭാനുവിന്റെ പ്രവി,,,,,, പാർവതിയുടെ പ്രവിയേട്ടൻ,,,,,, അച്ഛന്റെ,,,,, അച്ഛന്റെ,,,,, പ്രഭാകരമേനോൻ എന്ന എന്റെ അച്ഛന്റെ രക്തത്തിൽ പിറക്കാതെ പോയ പ്രവി,,,,,, അമ്മൂമ്മ സുഷമമ്മായി,,, വല്യമ്മാമ,,,,, റിയാസേട്ടൻ പിന്നെ ഇത്ര നാളും എന്നെ ഒരു ചേട്ടനായി കണ്ടു കൊണ്ട് എന്റെ കൂടെ നിന്ന എന്റെ അനിയൻ പ്രകാശന്റെ പ്രവി…….. ഇതു ഞാൻ എഴുതിയ എന്റെ അനുഭവ കുറിപ്പുകളും പാളിച്ചകളും……. പക്ഷെ എന്റെ ജീവിതം ഇവിടെ കൊണ്ട് തീർന്നില്ല…. ചിലതു അവസാനിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ പിന്നെയും ജീവിച്ചിരിക്കേണ്ടത് ആവശ്യമായിരുന്നു….അത് ‘അമ്മ പറയുന്ന പോലെ ദൈവ നിയോഗമാവാം…. ഞാനും ഇപ്പോളങ്ങനെ ദൈവ നിയോഗത്തിലും വിശ്വസിക്കുന്നു…….. തുടരുന്നു എനിക്കെഴുതാൻ പറ്റാത്ത എന്റെ യാത്രയിലേക്കു….. എന്റെ നിയോഗങ്ങളിലേക്ക്………… ഞാൻ പിന്നെയാ ഇരുമ്പഴിക്കുള്ളിൽ ഇരുന്ന് എഴുതി കൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ പേനയെ നിശ്ചലമാകുന്നു,,,, എന്നിട്ട് എഴുതികൂട്ടിയ ആ കടലാസ് പേപ്പറുകൾ ഒതുക്കി വെച്ച് അതിന്റെ മേലെ പേനയും വെച്ച്,,,,,, ഞാനവിടെ ആ ഇരുമ്പഴിക്കുള്ളിലെ വെറും നിലത്തു മലർന്നു കിടക്കുന്നു ………
അന്നേരം ആകാശം നീലനിറത്തിൽ ആയിരുന്നു……… ആ ഇരുമ്പഴിയുടെ ഉള്ളിലൂടെ ദൂരെ ഞാനാ നീലയാകാശത്തെയും നോക്കി കിടന്നു……. ഞാനപ്പോൾ ആ നീലയാകാശത്ത്‌ മിന്നി മിന്നി നിൽക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളെ
എന്റെ അനുഭവങ്ങൾ പാളിച്ചകൾ 11 [രജപുത്രൻ] [Climax]
Posted by