ഞാൻ – അതു പോര.. ഇന്ന് ആ ബെഡ് ലാമ്പ് ഇടണം..
അമ്മ – അയ്യടാ.. അപ്പൊ മാഷ് ഇത് സ്ഥിരമാക്കാനുള്ള പ്ലാനാണോ?? ഇനി ആ സൈഡിലേക് വന്നേക്കരുത്..
ഞാൻ – അതു പറ്റില്ല… എന്നും കണ്ടാലേ ഇമ്പ്രൂവമെന്റ് ഉണ്ടോയെന്നു അറിയാൻ പറ്റൂ..
അമ്മ – അങ്ങനെ നീ കണ്ടുകൊണ്ട് ഒരു ഇമ്പ്രൂവ്മെന്റ് വേണ്ട… ഇന്നലെത്തന്നെ എന്തൊപോലെ ആയിരുന്നു.. കുറെ കഷ്ടപെട്ടാണ് ചെയ്തത്.. ഇനി പറ്റില്ല..
ഞാൻ – പ്ലീസ് അമ്മേ… അങ്ങനെ പറയല്ലേ.. ഇന്നും കൂടി വേണം.. നല്ല വെളിച്ചത്തിൽ ഒന്നു കാണണം..
അമ്മ – അയ്യേ… പോട ചെക്കാ.. എനിക്ക് ഓർക്കുമ്പോഴേ എന്തോപോലെ..
ഞാൻ – എന്തുപോലെ? ഒന്നുമില്ല.. ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടെന്നേ ഓർക്കണ്ട… പതിവുപോലെ നന്നായി ആസ്വദിച്ചു ചെയ്തോ..
അമ്മ കുറച്ച് നേരം ആലോചിച്ചു നിന്നു.. എന്നിട്ട് ഒന്ന് മൂളി..
എനിക്ക് സന്തോഷമായി.. ആ ലൈറ്റും ഇട്ടേക്കാനോട്ടോ..
അമ്മ – പോടാ.. അതൊന്നും പറ്റില്ല..
ഞാൻ – അമ്മേ പ്ലീസ്… പ്ലീസ്…ഒരു തവണ..
അമ്മ – അയ്യെടാ അതു വേണ്ട..
ഇന്നെന്താ മോൻ ഗ്രൗണ്ടിൽ പോവുന്നില്ലേ? പതിവ് സമയം കഴിഞ്ഞല്ലോ?
അപ്പോഴാ ഞാനും ആ കാര്യം ഓർത്തത്.. ഫോൺ ചാർജ് തീർന്ന് ഓഫ് ആയതുകൊണ്ട് ഫ്രണ്ട്സ് വിളിച്ചപ്പോൾ കിട്ടിയിട്ടുണ്ടാവില്ല.. വേഗം ഫോൺ ചാർജിൽ ഇട്ടു..
രാത്രി എങ്ങാനായെങ്കിലും അമ്മയെകൊണ്ട് ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്യിക്കണം.. അതിനുള്ള വഴി ആലോചിച്ചു ഗ്രൗണ്ടിലേക് പോയി
തുടരാം…