Posted by രാജു : ബാലേട്ടാ…വാ…
ബാലൻ : ദേവി നീപാച്ചുവിനെ നോക്ക്..
ദേവി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു…….
ബാലൻ : ഞങ്ങൾ എത്തിയിട്ട് വിളിക്കാം….
വണ്ടി നേരെ പാഞ്ഞു ആശുപത്രിയിലേക്ക്….
ബാലൻ : ഇവിടെ അടുത്ത് ഒരു ക്ലിനിക് ഉണ്ട്… എന്റെ പരിചയക്കാരനാ…. അവിടേക്ക് പോകാം….
രാജു : പാപ്പി….
പാപ്പി ബാലൻ പറഞ്ഞ വഴിയിലൂടെ വിട്ടു…
ക്ലിനിക് തക്ക സമയത്തിന് എത്തി….
ബാലനും രാജുവും പുറത്തു കാത്തു നിന്നു…
മണി : ബാലേട്ടാ..
ബാലൻ : ആ മണി….. എന്തായെടാ….
മണി : അതേയ് ഡ്യൂട്ടി ഡോക്ടർ ചെറുപ്പക്കാരനാ…. ഇപ്പൊ വരും പേടിക്കാൻ ഒന്നുമില്ല….
ബാലൻ : ടാ ആളോട് പറഞ്ഞോ…
മണി : ഇപ്പൊ വരും…
അപ്പോഴേക്കും ഡോക്ടർ എത്തി…
ഡോക്ടർ : ശരിക്ക് പോലീസിനെ അറിയിക്കേണ്ട കാര്യമാണ്…. പക്ഷെ ആ കുട്ടിയുടെ മെന്റൽ ഇഷ്യൂ വെച്ചു ഇനി അതും കൂടി വേണ്ട എന്നിട്ട് വെച്ചിട്ടാണ്…
ബാലൻ : ഡോക്ടർ…..ഭർത്താവും അമ്മയും മരിച്ച ആ ഒരു ഇതില് ചെയ്തു പോയതാണ്…
ഡോക്ടർ : മണി പറഞ്ഞു…. മുറിവ് അത്ര ആഴത്തിലല്ല പിന്നെ രക്തം അധികം പോയിട്ടുമില്ല… എന്നാലും നാളെ വരെ ഇവിടെ കിടക്കട്ടെ….പക്ഷെ അധികം ആളുകൾ അറിയുന്നതിന് മുൻപ് കൊണ്ടു പൊയ്ക്കോ…
ബാലൻ : മം..
ബാലൻ വിളിച്ചു കാര്യങ്ങൾ ദേവിയോട് പറഞ്ഞു…. ദേവിക്കും അതൊരശ്വാസമായി……
രാവിലെ റീന കണ്ണു തുറന്നു…. മുന്നിലിരുന്ന ബാലനെ അവൾക്ക് അഭിമുഖീകരിക്കാൻ ആയില്ല…
ബാലൻ : നീ എന്ത് പണിയ കാണിച്ചേ മോളെ….
റീനയുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നു കണ്ണീർ ഒഴുകി… അതായിരുന്നു ആ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം…
രാജു പുറത്ത് ബില്ല് പേ ചെയ്ത് ഉള്ളിലേക്ക് കയറു…
റീന രാജുവിണെ നോക്കിയില്ല…
രാജു : ബാലേട്ടാ ഡ്രിപ് കഴിഞ്ഞ പോകാം…..
ബാലൻ : മം… ഞാൻ ജോയ്മോനെ വിളിക്കട്ടെ….
ഡിസ്ചാർജ് കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി….
പാപ്പിയും രാജുവും മുന്നിലും പിന്നെ ബാലനും റീനയും പിന്നിലും…. ആരും വഴിയിൽ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ വീട് അടച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു…. ദേവിയും പാച്ചുവും ബാലന്റെ വീട്ടിലായിരുന്നു….