Posted by ദേവി തോർത്ത്‌ കൊണ്ട് റീനയുടെ മുകളിലിട്ടു മാറു മറച്ചു…
റീന ബെഡിൽ ചാരി കിടന്നു വിതുമ്പി…
റീന : ഞങ്ങൾക്കിനി ആരുണ്ട്…
ദേവി : വിഷമിക്കാതെ മോളെ… ഞങ്ങളൊക്കെയില്ലേ…
റീന : രാവിലെ എന്നോട് യാത്ര പറഞ്ഞു പോയതെല്ല…. ഇങ്ങനെ ആവുമെന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല…
ദേവി : സമാധാനിക്ക് മോളെ….
ദേവി റീനയെ നോക്കി
ദേവി : ഇതിനു നിന്റെ വീട്ടുക്കാർ അനുഭവിക്കും… നരകിക്കുമവർ….
റീന : എന്റെ മമ്മ….എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുമോ ദേവിയേച്ചി
ദേവി : വഴിയുണ്ടാക്കാം മോളെ… ജോയ്മോൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്….
പാച്ചു പാൽ കുടിച്ചു ഉറങ്ങി….
റീന : ഇനി ഇവൻ കരഞ്ഞാൽ ആരാ ആശ്വസിപ്പിക്കാ….. ഏട്ടൻ….. ഞാൻ തനിച്ചായി പോയല്ലോ…
ദേവി : മോളെ നീ തനിച്ചല്ല…. നിനക്കുമുണ്ട് ഒരു കൂട്ടു…. നാളെയാവട്ടെ…
റീന ദേവിയെ നോക്കി….. ദേവി റീനയുടെ മരുന്നും ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളവുമായി റീനയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി…
ദേവി : നീ ഒറ്റയ്ക്കാവില്ല
__________________________________________________
അന്ന് രാത്രി എങ്ങനെയാണു വെളുപ്പിച്ചതെന്നു റീനയ്ക്കറിയില്ല…. രാവിലെ റീനയെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തു….
പക്ഷെ റീന ദുർബലയായി തീർന്നു… ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് വാടി തളർന്നു അവൾ…
പോസ്റ്റ്‌ മോർട്ടം കഴിഞ്ഞു രണ്ട് ശരീരങ്ങളും ആംബുലൻസിൽ കയറ്റി….
ബാലൻ : മോളെ നമ്മുക്ക് പോകാം…
റീന ആംബുലൻസിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി…
ബാലൻ : കാറിൽ പോകാം മോളെ…
റീന : ഞാൻ ഇതിൽ വന്നോളാം…
ആയിക്കോട്ടെ എന്നു ദേവിയും പറഞ്ഞതോടെ ബാലൻ സമ്മതിച്ചു… പാച്ചുവിനെ ബാലൻ ഏറ്റുവാങ്ങി….
ബാലൻ : ജോയ്മോനെ… നീ കാറിൽ വാ…ഞാൻ ഇവരുടെ കൂടെ വരാം…
ജോയ് ചെന്നു കാറിൽ കയറി..ആംബുലൻസിലേക്ക് റീനയും ദേവിയും ബാലനും കയറി….
ബാലൻ ഫോണെടുത്തു റഷീദിനെ വിളിച്ചു…
ബാലൻ : ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി…..
റഷീദ് : ഇവിടെ എല്ലാം റെഡിയാണ് ബാലേട്ടാ…
ഡോർ അടയ്ക്കും മുമ്പേ ഡോറിൽ ഒരു കൈ വന്നു നിന്നു…. മാളിയേക്കൽ തോമസും അനിയന്മാരും…
നാട്ടുകാർ അവരെ ക്രോധത്തോടെ നോക്കി… പക്ഷെ എതിർക്കാൻ ആരെകൊണ്ടാകും?….