പോടീ. ഞാനെണീറ്റ് ഏടത്തിയുടെ ഇടുപ്പിൽ ഇക്കിളിയാക്കി. കണ്ടോ അമ്മേ. ഇവന് ഒരു ബഹുമാനവുമില്ല. ഏടത്തി പരാതിപ്പെട്ടു.
വാടാ മോനേ. അമ്മ വിളിച്ചു. ഇന്ന് ഒണക്കമീൻ കിട്ടി. തെക്കുള്ളോര് കഴിക്കോ ആവോ?
ഞാനൊറ്റക്കുതിപ്പിന് അമ്മയെ പൊക്കി ഇട്ടു വട്ടം കറക്കി. അമ്മ ആർത്തുചിരിച്ചു. ന്നെ താഴെയിറക്കടാ മോനേ.
ഏടത്തി ചിരിച്ചു. ഞാനപ്പഴേ പറഞ്ഞില്ലേ അമ്മേ?
പോടീ. അമ്മ പറഞ്ഞു. ആകപ്പാടെ മരിച്ച ഇടമാണ്. ഇവൻ വന്നപ്പഴാണ് ഇത്തിരി ജീവൻ വെച്ചത്
ഏടത്തിയാണ് വിളമ്പിത്തന്നത്. അമ്മ അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ഏടത്തിയെന്റെ ചെവിക്കു പിടിച്ചു തിരുമ്മി. എന്താടാ ആ കോലായില് കാട്ട്യേ? നിന്റെ കുറുമ്പിത്തിരി കൂടണൊണ്ട്.
ഞാൻ ഏടത്തിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ചിരിക്കണ്ട, തെമ്മാടി. എന്റെ തലയ്ക്കൊരു മേടും തന്നിട്ട് ഏടത്തി ചോറെടുക്കാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. മുണ്ടിനുള്ളിൽ ആ തടിച്ച ചന്തികൾ തുളുമ്പുന്നത് ഞാനാർത്തിയോടെ നോക്കി. പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ഏടത്തി എന്നെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി.
മൂക്കുമുട്ടെ ഞണ്ണി. പിന്നെയുറങ്ങി.
വൈകുന്നേരം ചെറിയച്ഛൻ വന്നു. എടാ എണീക്കടാ. താഴെ അച്ഛൻ അന്വേഷിക്കണൂ. ഏടത്തിയെന്നെ കുലുക്കിയുണർത്തി. കണ്ണുകൾ തുറന്നു. ആ സുന്ദരമായ മുഖത്തു നിന്നും കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല.