Posted by അവൾ നിസ്സഹായതയോടെ സീതാരാമനെ നോക്കി… അയാൾ മുഖം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു… അതോടെ അവൾ വീണ്ടും എന്നെ നോക്കി…
“എനിക് സമ്മതമാണ്…!!” ചെറിയ തമിഴ് കലർന്ന മലയാളത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു…
ഞാൻ സീതാരാമനെ നോക്കി…
“എന്നാ ഞാൻ രാവിലെ വരാം സർ…!!” അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ മറുപടിക്ക് കാത്തുനിൽക്കാതെ അയാൾ പുറത്തേക്ക് പോയി…
അയാൾ പോവുന്നത് കണ്ട് വൈഷ്ണവി പിന്നാലെ ചെല്ലാൻ തുടിച്ചെങ്കിലും അവൾ പിന്തിരിഞ്ഞു… അതെനിക്ക് കൃത്യമായി മനസിലായി… അത് കഴിഞ്ഞ് എന്നെ ചെറുതായി ഒന്ന് പാളി നോക്കിയിട്ട് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി…
ഭംഗിയുള്ള പെണ്ണിന് പേടിച്ച മുഖം ഒരു അഴകാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി… അത്രക്ക് അവളെന്നെ ആകർഷിക്കുന്നുണ്ട്…
“ഒരു ചായ കിട്ടുവോ…!!” ഞാൻ ഹാളിലെ സോഫയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക്‌ നോക്കി ചോദിച്ചു… മറുപടിയൊന്നും ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലും ഞാൻ കാത്തിരുന്നു…
അധികം വൈകിയില്ല കയ്യിൽ ഒരു ഗ്ലാസ്‌ ചായയുമായി വൈഷ്ണവി എന്റെ മുന്നിലെത്തി… ഞാൻ ചായ വാങ്ങി മുന്നിലിരുന്ന ചെറിയ ടീപ്പോയിൽ വെച്ചു…
“വൈഷ്ണവി ഇരിക്ക്…!!” ഞാൻ പറഞ്ഞു.. മറുപടിയൊന്നും ഉണ്ടായില്ല…
“എന്താടോ ഞാൻ പിടിച്ച് ഇരുത്തിയാലേ ഇരിക്കുള്ളോ…??”
ഒരല്പം ഒച്ചകൂട്ടി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ പോലും അറിയാതെ അവൾ വന്നിരുന്നു… ആളിന് നല്ല പേടിയുണ്ടെന്ന് മുഖത്ത് വ്യക്തം…
“വൈഷ്ണവിക്ക് എന്നെ പേടിയുണ്ടോ…??”
മറുപടിയില്ല…
“കുറച്ച് നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കാം എന്നിട്ട് കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കാം എന്നാ വിചാരിച്ചത്…. വൈഷ്ണവിക്ക് സംസാരിക്കാൻ താൽപര്യമില്ലെങ്കിൽ…..!!” ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു…
“പേടിയുണ്ട്…!!” അവൾ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞതുകേട്ട് എനിക്ക് ചിരിവന്നു… ക്യൂട്ട് ആണ് സംസാരം…
“താൻ പേടിക്കണ്ട… ഞാൻ തന്നെ ഉപദ്രവിക്കുകയൊന്നുല്ല… എനിക്ക് തന്നെ അന്ന് കണ്ടപ്പോ തോന്നിയൊരു ആഗ്രഹം… അത്രേയുള്ളൂ.. ഇത് കഴിഞ്ഞാ ഞാൻ നിങ്ങളുടെയൊന്നും കണ്ണിൽ പോലും ഇല്ലാതെ ദൂരേക്ക് പോവും… അതോണ്ട് ഇന്ന് രാത്രി നമ്മൾ ചെയ്യുന്നതൊന്നും ആരും അറിയില്ല… രാമൻ പോലും… വൈഷ്ണവി പറയുന്നതേ അയാൾ വിശ്വസിക്കൂ… പിന്നെ എന്റെകൂടെ സഹകരിച്ചാൽ ഞാനും ഒപ്പം നിക്കാം…!!”
അതുവരെ നിറക്കണ്ണുകളോടെ എന്നെ കേട്ടിരുന്ന അവൾ എന്നെനോക്കി ഞാൻ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി…