ഷീജ : നീ എന്തിനാ എന്നെ ആന്റി എന്ന് വിളിക്കുന്നെ. എന്നെ കണ്ടാൽ ആന്റി എന്ന് തോന്നുമോ.
സാം : ആദ്യമായ് കണ്ടപ്പോൾ അങ്ങനെ വിളിച്ചു പോയി. ആന്റി ആകാൻ ഉള്ള ഫിഗർ ഇല്ല എന്ന് പിന്നല്ലേ മനസിലായെ.
ഷീജ : മ്മ്മ്
സാം : പിന്നെന്താ വിളിക്കണ്ടേ.
ഷീജ : ആ നീ എന്ത്‌വേലും വിളി.
സാം : കണ്ടാൽ പി ജി പഠിക്കുന്ന ഞങ്ങളുടെ സീനിയേഴ്‌സിനെ പോലെയുണ്ട്. പേര് വിളിക്കട്ടെ. (അവൻ അവളെ ഒന്ന് സുഖിപ്പിച്ചു (
ഷീജ : ആഹാ നീ കൊള്ളാല്ലോ.
( അവൻ ആ പറഞ്ഞത് ഷീജക്ക് ഇഷ്ടമായി )
സാം : ഞാൻ കൊള്ളാമല്ലേ… അത് മതി. ഇനി ഞാൻ പേരെ വിളിക്കൂ. ഇടക്കൊക്കെ ചേച്ചി എന്നും വിളിക്കാം. പോരെ.
ഷീജ : മ്മ്
സാം : സത്യത്തിൽ ചേച്ചിക്ക് എത്ര വയസുണ്ട്.
ഷീജ : ആ അതൊക്കെ കുറെയൊണ്ട്
സാം : എത്രയാ പറ.
ഷീജ : നാല്പത് തുടങ്ങി മോനെ
സാം : ദൈവമേ നാൽപതോ, പക്ഷെ ഫിഗർ കണ്ടാൽ ഒരു 30 ൽ കൂടുതൽ പറയില്ല കേട്ടോ.
( അവന്റെ ആ പുകഴ്ത്തലിൽ അവൾ വീണു )
ഷീജ : പോടാ കളിയാക്കാതെ.
സാം : സത്യം.
ഷീജ : മ്മ് നീ അപ്പൊ എന്റെ ഫിഗറും നോക്കി നടക്കുവാരുന്നു അല്ലെ.
സാം : അതുപിന്നെ ഇതുപോലെ ഒരു സുന്ദരിയെ കണ്ടാൽ ആരെങ്കിലും നോക്കാതെ ഇരിക്കുമോ.
ഷീജ : ഓ ഞാൻ അത്ര സുന്ദരിയൊന്നും അല്ലെ.
സാം : ആണ് ചേച്ചി…. ചേച്ചിയുടെ പ്രണയം തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകളും, നീണ്ട മുഖവും… M മൂക്കും
ഷീജ : ആഹാ മോൻ കൊള്ളാല്ലോ.
സാം : മ്മ്മ്മ്
ഷീജ : ഇത്രേയുള്ളു.
സാം : അല്ല ബാക്കിയുമുണ്ട്. പറയട്ടെ.
ഷീജ : മ്മ്
ധനുമാസ രാവുകൾ 1 [നാൻസി കുര്യൻ]
Posted by