“അപ്പോൾ ഞനോ രണ്ടുപേരെങ്ങനെയാടോ ഒറ്റക്കാവുക’
ബാലചന്ദ്രൻ പൊട്ടിചിരിച്ചു ആ പ്രേകമ്പനം മുറിയിലാകെ നിറഞ്ഞു..
ദയ പേടിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ നോക്കി പേടിക്കണ്ടാന്ന് അനന്തു അവളെ നോക്കി കണ്ണുറുക്കി…
“അനന്തു വരൂ ഞാൻ പറയാം”
ബാലചന്ദ്രൻ അവനെയും കൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു…പിന്നെ മെയിൻ വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് പുറത്തിറങ്ങി ഒരു കിങ്ങിന് തിരികൊളുത്തി….
“ലുക്ക് അനന്തു ഈ ഇൻഷുറൻസ് തുക നിങ്ങൾക്ക് ലഭിക്കണമെങ്കിൽ പലവിത ടെസ്റ്റിലും നിങ്ങൾ പാസാകണം വെറുതെ ഒന്നും ലഭിക്കില്ല.എനിക്കിപ്പോൾ ചില സംശയങ്ങൾ തോന്നി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്”
“എന്താ സാർ”
അനന്തുവിന്റെ മുഖം ചുളിഞ്ഞു…
“ഏയ് പേടിക്കാൻ ഒന്നുമില്ലടോ നമുക്ക് ശെരിയാക്കിഎടുക്കാം താൻ വേഗം പോയി വാ”
ബാലചന്ദ്രൻ അവന്റെ തോളിൽ തട്ടി ആശ്വസിപ്പിച്ചതും ചെറിയൊരു പ്രേതിക്ഷ അവനിൽ ഉടലെടുത്തു..അയാളെ നിരസിക്കാതെ അനന്തു ബാലചന്ദ്രന് ഓക്കേ പറഞ്ഞു ബാലചന്ദ്രൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ കിംഗ് ദൂരേക്ക് എറിഞ്ഞു കൊണ്ട് വാതിൽ പതിയെ ചാരി അകത്തേക്ക് കയറി പിന്നെ ദയ കിടക്കുന്ന റൂമിൽ കയറി കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന അവളെ നോക്കി.. ഏന്തൊരുശരിരാമാ ദൈവമേ ഇത് നക്കി എടുക്കുവാൻ തോന്നുവാ…
പാവം പെണ്ണ് എല്ലാം വിശ്വസിച്ചു കള്ളി.. അയാൾ വീണ്ടും അവൾക്ക് അരികിലായി ഇരുന്നു…
ഇതേ സമയം പുറത്തുനിന്ന അനന്തുവിന് ബാലചന്ദ്രൻ അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും എന്തോ തന്റെ ഭാര്യയെ തനിച്ചാക്കി പോകാൻ തോന്നിയില്ല ഒന്നാമത് അവൾ ടെസ്റ്റിൽ പരാജയപെടുമോന്നുള്ള ഭയം രണ്ടാമത് ഇയാൾതന്നെയാണ് അന്ന് എല്ലാ രേഖകളും തയാറായി എന്നും പറഞ്ഞത് പിന്നെ എന്തിന് പുതിയൊരൂ പേപ്പറിന് വേണ്ടി തന്നെ പറഞ്ഞു വിടുന്നു ഒരു പക്ഷെ അവൾ ടെസ്സിൽ തോറ്റാൽ ഞങ്ങളെ രണ്ടുപേരെയും പോലീസ്സിൽ ഏൽപ്പിക്കാൻ ആകാനും ചാൻസുണ്ട് അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇവിടെ നിന്നുകൊണ്ട് തന്നെ അയാളെ വീഷിക്കാം അതാകും നല്ലത്.. രക്ഷപെടാനും അതാകും എളുപ്പം…അവൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.. പിന്നെ പതുക്കെ പമ്മി ശബ്ദം ഉണ്ടാകാതെ പുറത്തുകൂടെ വീടിന്റെ സൈഡിൽ കൂടെ വന്നുകൊണ്ട് ദയ കിടക്കുന്ന മുറികടുത്തായി നിന്നുകൊണ്ട് കാതോർത്തു…