ഉച്ചക്ക് മുമ്പ് ഇറങ്ങി.
അഞ്ചരയോടെ കൊച്ചിയിൽ എത്തുമ്പോൾ വരുൺ കാത്തിരിക്കുന്നു.
വരുണിനെ കണ്ടു,
ബ്രീഫിനകത്തു കുട്ടൻ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു.
ആൾക്കൂട്ടത്തിലും ആരും കാണാതെ പാൻസിന്റെ പോക്കറ്റ് വഴി “അവനെ ” ഞാൻ ഒന്ന് തഴുകി.
വരുൺ അത് കണ്ടെന്ന് തോന്നി. അവന്റെ മുഖത്തു കള്ളച്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.
അവൻ എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി നിൽപ്പാണ്…
“നെന്മാറകാരിയുടെ വിശേഷം പറയാൻ ആവും… ”
ഞാൻ ഊഹിച്ചത് ശരിയായിരുന്നു…
“സാറൊരു ഭാഗ്യം ചെയ്ത ആൾ തന്നെ…. ഇത് പോലുള്ള ഉരുപ്പടിയെ അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുമല്ലോ…? ”
“അതെന്താ…. നിനക്ക് ഇതൊന്നും കിട്ടില്ലേ? ”
“കിട്ടുവൊക്കെ…. ചെയ്യും…. അതൊക്കെ സാദാ…. ”
വരുണിന്റെ മുഖത്തു നിരാശ…
“അങ്ങനല്ലല്ലോ, ഞാൻ അറിഞ്ഞത്? നിങ്ങടെ കഴിഞ്ഞേ…. മറ്റുള്ളോർക്ക് ഉള്ളൂന്നാണല്ലോ? ”
ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ഓഹ്…. ഇത് പോലുള്ളത്….. ഒന്നും അടുക്കാൻ പറ്റുകേല.. സാറെ… ഇന്നാൾ…. സാറിന് ഒരു കട്ടപ്പനക്കാരിയെ, ഉമയെ, തന്നില്ലേ….. സാർ ഗുരുവായൂർ കൊണ്ടു പോയത്…? എന്ത് മാത്രം കൊതിച്ചതാ… ആകെ കൂടി നടന്നത്, ഒരിക്കൽ മുളന്തുരുത്തിയിൽ കാറിൽ കൊണ്ടു പോയപ്പോ… എന്റെ “അവിടെ ” ഒന്ന് അമർത്തി തടവി…. അത് തന്നെ…. നമുക്കൊന്നും വിധിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് ഞാൻ സമാധാനിച്ചു…. ”
വരുൺ നെടുവീർപ്പിട്ട് പറഞ്ഞു…
“എല്ലാം….. ശരിയൊന്നുമല്ല… തലയോലപ്പറമ്പുകാരി, എന്താ അവ്ടെ പേര്…. ങ്ങാ…. ഷീബ….. അവൾടെ മൊല നീ കശക്കി ഉടച്ച കാര്യം.. അവൾ പറഞ്ഞല്ലോ…. അവളേ…. സൊയമ്പൻ ചരക്കല്ലേ…? ”
“അവൾ, സാറിന്റെ അടുത്തു പറഞ്ഞോ? അതു പോലെ എപ്പോഴും ഒന്നും നടക്കില്ല, സാറെ … ”
വരുൺ അധ്യായം അവിടെ ക്ലോസ് ചെയ്തു…
“കുറച്ചു നേരം ബാറിൽ ഇരുന്നു ബാക്കി പറയാം… ”