ഞാൻ : “നിന്റെ എല്ലായിടവും ഓർക്കും”
ചേച്ചി : “അയ്യോ, നീ ആള് ഒരു ചെകുത്താനാണ്”
ഞാൻ : “ഓ പിന്നെ, ചേച്ചി ചുമ്മാ നമ്പരിടുകയല്ലേ?”
ചേച്ചി : “ഓഹോ, ങാ എന്നിട്ട്?”
അവൾക്ക് പിന്നെയും കേൾക്കണം എന്ന് തന്നെയാണ് മനസിൽ. ഞാൻ വലിയ ജാഡ ഇട്ടിട്ടും അവൾ ആ വിഷയത്തിൽ തന്നെ കടിച്ചു തൂങ്ങി നിൽക്കുകയാണ്. പെണ്ണിന് ശരിക്കും ഈ വിജനമായ പറമ്പിലെ അന്തിരീക്ഷം കാമം കയറ്റി വിട്ടിട്ടുണ്ട് എന്ന് തോന്നി.
ഞാൻ : “എന്നിട്ടെന്താ നിന്റേതൊന്നും ഇതുവരെ എനിക്ക് ശരിക്ക് കാണാൻ പോലും പറ്റിയിട്ടില്ലല്ലോ?”
ചേച്ചി : “അതാണോ മുഖത്തൊരു ദേഷ്യം?”
ഞാൻ : “എനിക്ക് ദേഷ്യമൊന്നുമില്ല”
ചേച്ചി : “കാണാനായാ ഇങ്ങു വന്നത്?”
അത് പറയുമ്പോൾ കാതരയായ ഒരു സ്വരം, “അങ്ങിനെ പറയൂ എന്നൊരു ധ്വനി”
ഞാൻ : “ഏയ് അതിനൊന്നുമല്ല”
ചേച്ചി : “നിനക്ക് കാണെണോ?”
ഞാൻ : “ഇപ്പോഴോ?”
ചേച്ചി : “ഉം”
ഞാൻ : “അതെങ്ങിനാ?”
ചേച്ചി : “നിനക്ക് കണ്ടാൽ പോരെ? അതിന് ദൂരെയിരുന്നായാലും പറ്റുമല്ലോ?”
ഞാൻ : “ഇവിടെ വച്ചോ?”
ചേച്ചി : “ഉം”
ഞാൻ : “എന്നാൽ കാണിക്കുമോ?”
ചേച്ചി : “താഴെയല്ലേ നിനക്ക് കാണേണ്ടത്?”
ഞാൻ : “ആം”
അവൾ പതിയെ കാലുകൾ മടക്കി. ഇപ്പോൾ ആ മിഡിയുടെ മുൻഭാഗം മുഴുവൻ അനാവരണമായി. നേരെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന എനിക്ക് പെറ്റിക്കോട്ടിന്റെ ഭാഗങ്ങളും, തുടയും കാണാം.
ചേച്ചി : “കാണാമോ?”
ഞാൻ : “ചേച്ചിയുടെ തുട കാണാം”
അവൾ ടോപ്പിനിടയിലൂടെ കൈ ഇട്ട് പെറ്റിക്കോട്ട് വലിച്ചു; അതോടെ എല്ലാം അനാവൃതമായി. അവൾ അടിയിൽ ഒന്നും ഇട്ടിരുന്നില്ല.!
ഒരു രോമക്കൂട് കാണാം. വെളുത്ത തുടകൾക്കിടയിൽ ഒരു കിളിക്കൂട്.
ചേച്ചി : “കാണാമോ?”
ഞാൻ : “എന്തോ കാണാം എന്നേയുള്ളൂ”
ചേച്ചി : “ഇതിൽ കൂടുതൽ എങ്ങിനാ കാണിക്കുന്നേ?”
ഞാൻ : “ഇതിപ്പോൾ ഒന്നും കണ്ടില്ല”
അവൾ കല്ലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു, ചുറ്റു പാടും ഒന്നുകൂടി നോക്കി. ഒന്ന് നടുവു നിവർത്തി. ഒരു മൂളിപ്പാട്ട് ചുണ്ടിൽ. കാറ്റിന്റെ മർമ്മരം മാത്രം. വിജനമായ പറമ്പിൽ ആര് വരുവാൻ? മാത്രവുമല്ല ഞങ്ങൾ ഇരിക്കുന്നത് ഒരു പൊത്തു പോലുള്ള സ്ഥലത്താണ്. ദൂരെ നിന്നും നോക്കിയാൽ മരങ്ങളല്ലാതെ ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേരേയും ആർക്കും കാണാനൊക്കില്ല.