സിനി വാതിലിനടുത്തേക്ക് നടന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞുനിന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞു:
“ഇവിടെ ഉള്ളവരെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ നീ ഒരു മടിയും കാണിക്കേണ്ട. അവരാരും ഒന്നും നടന്നതായി ഭാവിക്കുക പോലുമില്ല. എല്ലാരും നമ്മുടെ സ്വന്തം സ്റ്റാഫ്സാണ്.”
ഞാൻ തലകുലുക്കി. അവൾ ഒന്നു ചിരിച്ചിട്ട് വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേ കാബിനിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഞാനും അവളുടെ പുറകിൽ പറ്റിക്കൂടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
ഞങ്ങളെ കണ്ടതും
അമ്മു എന്റെ വല്ലെറ്റ് ബാഗ് എടുത്തു എന്റെ നേരെ നീട്ടി.
സിനിയാണ് അത് വാങ്ങിയത്. അവൾ അതു തുറന്നു എന്റെ പാന്റീസ് അതിനുള്ളിലേക്ക് തിരുകി. എന്നിട്ട് എന്റെ നേരെ നീട്ടി.
ഞാൻ അത് വാങ്ങി തുറന്ന് എന്റെ മൊബൈലെടുത്ത് എന്തോ നോക്കുന്നതു പോലെ അഭിനയിച്ചു.
“എന്നാൽ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുവാ”
സിനി എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു.
“അപ്പോ ശരി ഇടയ്ക്ക് ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ് കേട്ടോ ഷംന”
ജയശ്രീ എന്നോട് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ഒരു ചിരി വരുത്തി കൊണ്ട് തലകുലുക്കി.
“ഓക്കേ.. ഇനി വരുമ്പോ കാണാം മേടം””
കാവ്യ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ യാത്രയാക്കി.
ഞങ്ങൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ അമ്മു റ്റാറ്റാ കാണിക്കുന്നതുപോലെ കൈകൊണ്ട് ആക്ഷൻ കാണിച്ചു.
ഞാനും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തിരിച്ചും അതുപോലെ കാണിച്ചു.
പാർലറിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ എനിക്കെന്തോ ഒരു പുതു ജീവൻ കിട്ടിയ ആശ്വാസമായിരുന്നു.
അവിടെ ഉള്ളവരുടെ കൺവെട്ടത്തു നിന്ന് ഓടി മാറിയാൽ മതിയെന്നായിരുന്നു എനിക്ക്.
എന്നാലും ഞാൻ തിരിഞ്ഞു കാവ്യയെ ഒന്നുകൂടി നോക്കി. അവൾ ആ നോട്ടം പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടെന്നോണം എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഞാൻ ആത്മാർത്ഥമായി തന്നെ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
അതൊരു നന്ദിപ്രകടനം ആയി തന്നെ ഞാൻ കരുതി.
അവളും എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ഇനിയും എന്തൊക്കെയോ ബാക്കിയുണ്ട് എന്ന് തോന്നിക്കും വിധത്തിലുള്ള ഒരു ചിരി.
ഞങ്ങൾ താഴേക്കുള്ള പടികൾ ഇറങ്ങി. സിനി മുന്നിലും ഞാൻ പിന്നിലുമായാണ് പടികൾ ഇറങ്ങിയത്.
നടക്കുമ്പോൾ എന്റെ പൂറിനുള്ളിൽ ഒരു അസ്വസ്ഥത ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
അത് ഷഡ്ഡി ഇടാതെ നടക്കുന്നത് കൊണ്ടാണെന്ന് ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പികാൻ ശ്രമിച്ചു,