“അമ്മൂമ്മേ ആദ്യം കേറ്റ്” നാരായണന് പറഞ്ഞു. അവന് തന്നെ അമ്മൂമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ചു കയറ്റി. പിന്നാലെ ലേഖയും അതിന്റെ പിന്നാലെ മണിക്കുട്ടനും കയറി. പടികള് കയറുന്ന ലേഖയുടെ കൊഴുത്ത കാലുകളിലേക്ക് അവന് ആര്ത്തിയോടെ നോക്കി.
“ഈ അമ്മൂമ്മേ ഒന്ന് ഇരുത്തണേ..” നാരായണന് പറഞ്ഞു. രണ്ടു മൂന്നു സീറ്റുകള് കടന്നുള്ള ഒരു സീറ്റ് ആരോ നല്കി. അതില് രണ്ടു സ്ത്രീകളായിരുന്നു വേറെ ഉണ്ടായിരുന്നത്.
“പുരുഷന്മാര് മുന്പോട്ടു നീങ്ങി നില്ക്കണം..അവിടെ ഇഷ്ടം പോലെ സ്ഥലമുണ്ട്” കണ്ടക്ടര് മണിയടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ലേഖ മുന്പോട്ടു നീങ്ങി. ബാഗ് അവള് സൈഡിലെ ഷെല്ഫില് വച്ചു.
“മോളിവിടെ നില്ക്ക്” അമ്മൂമ്മയുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോള് അവര് പറഞ്ഞു. ലേഖ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന തൂണില് പിടിച്ചു നിന്നു. പിന്നാലെ മണിക്കുട്ടനും അവിടെയെത്തി.
“എടി ഞാന് മുന്നിലോട്ടു നില്ക്കാം..” നാരായണന് പറഞ്ഞു. അവന് മുന്പോട്ടു നീങ്ങി. മുന്പില് നിന്ന പല ആണുങ്ങളും ലേഖയെ ആര്ത്തിയോടെ നോക്കുന്നത് മണിക്കുട്ടന് കണ്ടു.
“മോനെ മുന്പോട്ടു നീങ്ങി നില്ക്ക്..” കണ്ടക്ടര് മണിക്കുട്ടനോട് പറഞ്ഞു.
“അമ്മൂമ്മ ഉണ്ട് സര് കൂടെ” അവന് ലേഖയുടെ അടുത്തു നിന്നും പോകാന് മനസില്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“ശരി..അല്പം സൈഡ് തന്നെ..” അയാള് ടിക്കറ്റ് നല്കാനായി മുന്പോട്ടു നീങ്ങി.
അടുത്ത സ്റ്റോപ്പില് നിന്നും കുറെ ആളുകള് കൂടിക്കയറി. ബസില് തിരക്ക് വര്ദ്ധിച്ചു. മണിക്കുട്ടന് ലേഖയോടു അടുത്തു നിന്നു. അവന്റെ ദേഹം അവളുടെ ദേഹത്ത് മുട്ടി. അവള് അമ്മൂമ്മ ഇരുന്ന സീറ്റിന്റെ മുന്പിലുള്ള സീറ്റിന്റെ കമ്പിയില് പൂറു മുട്ടിച്ചു നില്ക്കുകയായിരുന്നു. പുറത്ത് മഴ ശക്തി പ്രാപിച്ചതിനാല് ആളുകള് ബസിന്റെ ഷട്ടര് താഴ്ത്തി. ഡ്രൈവര് ലൈറ്റുകള് ഓണ് ചെയ്തെങ്കിലും ബസില് ആവശ്യത്തിനു വെളിച്ചം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.