“എന്നാലും നാരാണാ നിന്റമ്മ ഈ പാവം കൊച്ചിനെ ഇറക്കി വിട്ടുകളഞ്ഞല്ലോ..ദുഷ്ടത്തി” ലേഖയുടെ അമ്മ നാരായണനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞില്ലേ..ഇനി എന്തിനാ അമ്മ പിന്നേം അത് പറേന്നത്..”
തന്റെ പണ്ണല് നേര്ക്കുനേരെ കണ്ട തള്ള അത്രയല്ലേ ചെയ്തുള്ളൂ എന്ന് മനസ്സില് ഓര്ത്തുകൊണ്ട് ലേഖ ചോദിച്ചു.
“ഉം നീ ഇങ്ങനൊരു നല്ലവളായതുകൊണ്ടാ തള്ള നെഞ്ചത്ത് കേറി നെരങ്ങുന്നത്.ബെന്നിയുടെ പടയോട്ടം-23 (ലേഖ ബസില്). കഥയുടെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളും വായിക്കുവാൻ kambimaman.നെറ്റ് സന്ദർശിക്കുക..KAMBiKUTTAN.NETനീ എന്തിനാ അവര് പറേന്നത് കേള്ക്കാന് പോന്നത്? നിന്റെ ഭര്ത്താവ് പറേന്നതാ നീ കേള്ക്കണ്ടത്” തള്ള നാരയണന് കേള്ക്കാനായി പറഞ്ഞു.
“ഇനീം അമ്മ അങ്ങനൊന്നും പറേത്തില്ല. ഇവള് ഒടനെ ചാടി ഇങ്ങു പോന്നതല്യോ കൊഴപ്പമായത്..ഞാന് വന്നിട്ട് സംസാരിച്ചിട്ടു പോരാരുന്നോ അതൊക്കെ” നാരായണന് തിണ്ണയില് ഇട്ടിരുന്ന കസേരയില് ഇരുന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ചേട്ടന് ചായ എടുക്കട്ടെ” ലേഖ ചോദിച്ചു.
“വേണ്ട..ഊണ് സമയം ആയില്ലേ..ഉണ്ടിട്ടു നമുക്കങ്ങു പാം..എന്താ”
“വൈകിട്ടത്തെ അഞ്ചിനുള്ള ഫാസ്റ്റിനു പോകാം..അതാകുമ്പോള് എട്ടുമണിക്ക് അങ്ങെത്തുമല്ലോ” ലേഖ പറഞ്ഞു.
“ങാ..എന്നാ അതേല് പോകാം..”
“അമ്മെ ചോറെടുക്കാം” ലേഖ തള്ളയോട് ചോദിച്ചു.
ഊണ് കഴിഞ്ഞു നാരായണന് വിസ്തരിച്ച് ഒന്നുറങ്ങി. കുറെ നാളായി കടി മൂത്ത് നിന്ന ലേഖ നാരായണനെക്കൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യിക്കാം എന്ന് കരുതി അവന്റെ അടുക്കല് എത്തിയപ്പോഴേക്കും അവന് കൂര്ക്കം വലി തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. മദ്യപിച്ചു ലക്കുകെട്ട് ഉറങ്ങുന്ന ഭര്ത്താവിനെ നോക്കിയിട്ട് അവള് അസ്വസ്ഥതയോടെ കിടന്നു.
വൈകുന്നേരം പോകാന് ഇറങ്ങിയ സമയത്ത് ചെറിയ ചാറ്റല് മഴ ഉണ്ടായിരുന്നു. ലേഖ ഷര്ട്ടും അരപ്പാവാടയും ധരിച്ചാണ് പോകാന് ഇറങ്ങിയത്.
“എടി കൊച്ചെ വേറെ വേഷം ഒന്നുമില്ലേ… നീയും അവനും കൂടെ പോകുന്നത് കണ്ടാല് ചേട്ടനും അനിയത്തീം ആണെന്ന് കരുതും വല്ലോരും” ലേഖയുടെ തള്ള പറഞ്ഞു.
“തുണി ഒന്നും ഉണങ്ങിയില്ല അമ്മെ..എല്ലാം കൂടിKAMBiKUTTAN.NET ഇന്നാണ് കഴുകി ഇട്ടത്.. ഇനി അവിടെ കൊണ്ടുപോയി ഉണക്കാം”
പാവാടയുടെ താഴെ അവളുടെ കൊഴുത്ത കണംകാലുകള് നഗ്നമായിരുന്നു.
“ഓ..എന്തേലും ഇട്ടാല് പോരെ..പിടീന്ന് അങ്ങ് ചെല്ലത്തില്യോ..ഫാസ്റ്റ് അല്ലെ” നാരായണന് പറഞ്ഞു. ഉച്ചയ്ക്ക് അടിച്ചതിന്റെ കെട്ടുവിട്ടതിനാല് പോകുന്ന വഴിക്ക് ഷാപ്പില് കേറണം എന്ന് മനസ്സില് ഓര്ത്തുകൊണ്ട് അവന് പറഞ്ഞു.
“എന്നാ നിങ്ങള് ഇറങ്ങിക്കോ..വൈകിക്കണ്ട..അച്ഛന് വരുമ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞോളാം”
“ശരി അമ്മെ..പോവ്വാ” ലേഖ അമ്മയ്ക്ക് ചുംബനം നല്കി പറഞ്ഞു.
“പോട്ടെ അമ്മെ” നാരായണനും യാത്ര പറഞ്ഞു. ഇരുവരും ഒരു കുടയുടെ കീഴില് പോകുന്നത് തള്ള നോക്കിനിന്നു.