ഞാൻ : പിന്നെ കുളിച്ച് അമ്പലത്തിൽ പോകാനുള്ള ഒരുക്കത്തിൽ വന്നാൽ മതി.
മാലതി : എന്നാ ശെരി, ഞാൻ പോയി നേരത്തെ കിടക്കട്ടെ.
അവൾ പോകുന്നതിനു മുൻപ് ആ തൊട്ടാൽ നെയ്യുരുകുന്ന വയറിൽ ഒന്ന് പിടിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ അടുക്കളയിൽ മറ്റു സ്ത്രീ ജനങ്ങൾ ഉള്ളതിനാൽ ചെയ്തില്ല.
ഞാൻ പതിയെ അവിടെനിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. ഉമ്മറത്തേക്കുള്ള വരാന്തയിൽ തിണ്ണയിൽ വന്നിരുന്നു ദേവകി ചെറിയമ്മയും എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു.
ഞാൻ : ഇന്ന് ഇളയമ്മ സീത ചെറിയമ്മേടെ കാര്യം എന്തെങ്കിലും തീരുമാനമാക്കുമോ ?
ദേവകി : നിന്റെ അമ്മയെ നന്നായി കളിച്ചിട്ടാണ് കൊണ്ടുവന്നത്. ഏടത്തി ക്ഷീണംകൊണ്ടു നേരത്തെ കിടന്നു. ക്ഷീണമുണ്ടെങ്കിൽ ഒന്നും നടക്കില്ല.
ഞാൻ : ഇളയമ്മക്ക് എന്ത് ക്ഷീണം. നടത്തുമായിരിക്കും
ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും അവിടെ തന്നെ കാത്തിരുന്നു. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഇളയമ്മയും സീത ചെറിയമ്മയും അടുക്കളയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. ഞാൻ മരുന്ന് കുടിപ്പിച്ചോ എന്ന് കണ്ണുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു. ഒരു പുഞ്ചിരി കൊണ്ട് ഇളയമ്മ എനിക്ക് മറുപടി തന്നു. സ്വന്തം മുറിയിലേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങിയ സീത ചെറിയമ്മയെ ഇളയമ്മ തടഞ്ഞു.
ശ്രീലേഖ : എന്താ ചേച്ചി കിടക്കാൻ പോകുവാണോ ?
സീത : അല്ലാതെ ഇനിയെന്താ.
ശ്രീലേഖ : വാ നമ്മുക്ക് എന്റെ മുറിയിൽ പോയി കുറച്ച് നേരം വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കാം. കഴിഞ്ഞ വർഷം കണ്ടതല്ലേ. ഒരുപാടു നാളത്തെ വിശേഷങ്ങൾ പറയാനുണ്ട്. രാവിലെ യാത്ര ക്ഷീണം കാരണം ശല്യപ്പെടുത്തേണ്ട എന്ന് കരുതി. ഇന്ന് കുറച്ച് നേരം വഴുകി ഉറങ്ങാം അല്ലെങ്കിൽ ഇനി വരുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ തിരക്കുകൊണ്ടു ഒന്നും മിണ്ടാൻ പറ്റില്ല.
ഞാനും ദേവകിയും ഇളയമ്മയുടെ അഭിനയം കണ്ട് മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി.