ആശയുടെ കിന്നാരം [കിച്ചു]

ആ ഞായറാഴ്ച വരാറുള്ളതിൽ ഒരു പയ്യൻ ഇന്നലെ വന്നിരുന്നോ?

അത് നീ… ങാ വന്നിരുന്നു. രാജേട്ടനെ കാണാൻ…

രാജേട്ടൻ വന്നിട്ടാണോ പോയെ?

അതെ… അതെ…

പരുങ്ങലുണ്ടായിരുന്നു സിആശക്കു.

എന്തിനാ മോളെ ഉരുണ്ടു കളിക്കുന്നെ?

നീ… നീ എന്താ പറയുന്നേ…

വാതിലൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ പലതും കാണിച്ച ഇങ്ങനെ ഉരുണ്ടു കളിക്കണം.

നീ…

വന്നിരുന്നു. പുറകു വശം തുറന്നു കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട് അകത്തു കയറി. അപ്പൊ കണ്ടു.

ഡീ… നീ ഇത്…

നീ ആ പൈപ് പൂട്ടിയിട്ടു ഇങ്ങു വന്നേ. പിന്നെ അലക്കാം.

ജമീല അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു. ആശ പൈപ് പൂട്ടി. രണ്ടു പേരും അടുക്കള ഭാഗത്തെ കോലായിൽ ഇരുന്നു.

എത്രയായെടി തുടങ്ങിയിട്ട്?

ഇന്നലെ…

നാണത്തോടെ ആശ പറഞ്ഞു.

പെണ്ണിന്റെ ഒരു നാണം. എങ്ങനുണ്ടായിരുന്നു?

ആശ ഒന്നും പറയാതെ ജമീലയുടെ തുടയിൽ പതിയെ നുള്ളി.

ഒന്നേ നടന്നുള്ളോ?

അല്ല. നാല്…

അതെങ്ങനെ?

രാവിലെയാ പോയത്.

അപ്പൊ രാജേട്ടൻ?

അറിഞോണ്ട…

ന്റെ റബ്ബേ… സത്യം?

സത്യാടി…

അവനോട് മാത്രേ ഉള്ളോ?

ഇനി മറ്റവരുമായും ഉണ്ടാകും.

എടി ആരേലും അറിഞ്ഞാൽ…

അറിയേണ്ട ആൾ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടല്ലേ. പിന്നെന്താ…

ഹോ നിന്റെ ഭാഗ്യം.

നിനക്ക് ഭാഗ്യം വേണോ?

പോടീ പെണ്ണെ… ആ മെലിഞ്ഞ പയ്യന്റെ പേരെന്താടി.

അനൂപ്… എന്തെ?

ഒന്നൂല്ല. ഇന്നലെ വന്നതോ?

അത് വരുൺ. എന്താടി ഒപ്പിക്കണോ. ഇക്ക നാട്ടിൽ ഇല്ലാത്തതല്ലേ.

പോടീ… എനിക്ക് പേടിയാ. അവിടെ അതൊന്നും പറ്റില്ല.

ഇവിടെ വന്നോടി…

നീ കാര്യമായിട്ടാണോ?

നിനക്കു വേണോ? അത് പറ…

എങ്ങനെ നടക്കും?

ജമീല ചോദിച്ചു.

ഞായറാഴ്ച വൈകിട്ട്… പക്ഷെ സഫ്‌വാനും സഹലും…

അതിനു വഴിയുണ്ട്. നീ പിള്ളേരെ പറഞ്ഞയച്ച പോലെ പറഞ്ഞയക്കാം.