Posted by അങ്ങോട്ട് ചെല്ല്…”
“എന്റെ അമ്മെ ഞാൻ ഒരു ചായ ഇടാൻ വേണ്ടി വന്നതാ, അവൻ വന്നിട്ട്, ഒരു ചായ കൊടുക്കാതെ എങ്ങനാ,…
അപ്പോൾ ദേ എന്റെ പിറകെ ഇവളും പോന്നു…
എന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ അവള് കരഞ്ഞും പിടിച്ചും ഇത് വേണ്ടാന്നും പറഞ്ഞു വന്നേക്കുവാ….”
ശ്രീജ അല്പം കടുപ്പിച്ചു സുജയെ പറഞ്ഞ ശേഷം അടുപ്പ് കൂട്ടി ചായക്ക് വെള്ളം വെക്കാൻ പാത്രം എടുത്തു.
“സുജ കൊച്ചെ…
ഇവൾ എല്ലാം എന്നോട് പറഞ്ഞു….
നിനക്ക് ഒരാണിന്റെ തുണ വേണോടി…
മോള് വളർന്നു വരുവാ ചോദിക്കാനും പറയാനും ഒരാളില്ലേൽ ഇന്നത്തെ കാലത്ത് ജീവിക്കാൻ ഒക്കില്ല, അതുകൊണ്ട് മോള് കൂടുതലൊന്നും ചിന്തിച്ചു വെയ്ക്കണ്ട….,
ശ്രീജേ….
ചായ ഞാനിട്ടോളം, നീ ഇവളേം കൂട്ടി അങ്ങ് ചെല്ല്…എന്നിട്ട് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്ക്…”
അടുപ്പിലേക്ക് വിറകു കൂട്ടി സുധാമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട ശ്രീജ സാരി ഒന്ന് നേരെയാക്കി സുജയുടെ കയ്യും വലിച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ നിന്നും നടുമുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
ഒരു പാവയെപോലെ സുജ അവളുടെ പിറകെയും.
പാതി ചന്തി കസേരയിൽ ഉറപ്പിക്കാതെ ഭിത്തിയിലും പുറത്തും കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ടു അവിടെ ഇരുന്ന ശിവനെക്കണ്ട് ചിരി കടിച്ചു പിടിച്ചു ശ്രീജ അവിടേയ്ക്ക് ചെന്നു.
“ശിവൻ ആലോചിച്ചോ….”
ശിവന്റെ മുന്നിലെ കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ശ്രീജ ചോദിച്ചു.
ശ്രീജയുടെ ചോദ്യത്തിന് തലയാട്ടി ശിവൻ സമ്മതം അറിയിച്ചു.
“ചുമ്മാ തലയാട്ടിയാൽ പോരാ…
ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ, സഹതാപത്തിന്റെ പേരിലോ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാനോ വേണ്ടി ഇവളെ കെട്ടണ്ട,
അറിയാലോ, ഒരുപാട് അനുഭവിച്ചവളാ ഇവള്,
വളർന്നു വരുന്ന ഒരു പെൺകൊച്ചു കൂടി ഉണ്ട്,
അവൾക്കും സുജയ്ക്കും ഒരു തുണയായി, ഒരു താങ്ങായി നില്ക്കാൻ ശിവന് കഴിയുമോ…
എല്ലാം അറിഞ്ഞോണ്ട് കൂടെ നില്ക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ മാത്രം ശിവൻ ഇതിനു സമ്മതിച്ചാൽ മതി.”
ശ്രീജ പറഞ്ഞു നിർത്തുമ്പോൾ ശിവൻ ആകെയൊരു വീർപ്പ് മുട്ടലിൽ ആയിരുന്നു.