അമ്മയാണെ സത്യം 14 [Kumbhakarnan]

Posted by

“ആ മനുഷ്യൻ എന്റെ ഭർത്തവല്ലേ കണ്ണാ…നിന്റെ അച്ഛൻ…? ”
“എനിക്കറിയണ്ട അതൊന്നും…എനിക്ക്…എനിക്ക് എന്റെ രേവൂട്ടിയില്ലാത്ത ജീവിതം …എനിക്കോർക്കാൻ കൂടി വയ്യ …”

“കണ്ണാ….നീ എന്തിനാ മോനേ ഇങ്ങനെ സങ്കടപ്പെടുന്നത്…?
“എനിക്കറിയില്ല…”
അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.
“എന്റെ കണ്ണാ…”
അവന്റെ സങ്കടം കണ്ട് അവൾക്ക് സഹിച്ചില്ല.

അവന്റെ മുഖം തന്റെ നേരെ തിരിച്ച്  ചുണ്ടുകളിൽ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് ഗാഢമായി ചുംബിച്ചു.
“എന്റെ …പൊന്നേ….ന്റെ…രേവൂട്ടീ…”
ഈ ഒരു നിമിഷത്തിന് കാത്തിരുന്നിട്ടെന്നവണ്ണം അവൻ പെറ്റമ്മയെ മാറോട് ചേർത്ത് അമർത്തി പുണർന്നു.
“എന്റെ ….എന്റെ…ചെക്കാ….”
അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി അവൾ മന്ത്രിച്ചു…

അമ്മയുടെ കീഴ്ചുണ്ട് ചപ്പിവലിച്ചുകൊണ്ട് ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ രണ്ടു മുലക്കണ്ണുകളും ഒന്ന് പിടിച്ചു തിരുമ്മിയുടച്ചപ്പോഴേക്കും പതിവുപോലെ രേവതി ചുട്ടുപഴുക്കാൻ തുടങ്ങി.
ശരീരമാകെ കത്തിപ്പടരുന്ന കാമം. ഇവന്റെ കൈകവിരലുകളിൽ ഏത് മായാജാലമാണ് കുടിയിരിക്കുന്നത്…? ആ വിരലുകൾ ദേഹത്ത് ഒന്നു തലോടിപോകുമ്പോഴേക്കും താനെന്തേ ഇങ്ങനെ തരളിതയാകുന്നു..? സ്ഥലമോ സമയമോ നോക്കാതെ കാമം എന്ന ഒരേയൊരു ബിന്ദുവിലേക്ക് മാത്രം എന്തുകൊണ്ട് ചേതന പായുന്നു ?
ഇപ്പോൾ…അവന്റെ വിരലുകൾ മാറിലൊന്നുഴിഞ്ഞപ്പോൾ…. മുലക്കാമ്പുകളെ ഒന്നു ഞെരിച്ചു വിട്ടപ്പോൾ…ദേ… മേനിയിലാകെ ഒരു തരിപ്പ് പടരുന്നു. പൂറ്റിനുള്ളിൽ നിന്ന് തുടവഴി താഴെക്കൊഴുകുന്ന കൊഴുത്ത കൊതിവെള്ളം . കരുത്തുള്ള ഒരു കുണ്ണകൊണ്ടു കുത്തിപ്പിളരാൻ പൂറ്റിനുള്ളിലെ ഒരേ ജീവകോശവും തുടിക്കുകയാണ്.

 

“കണ്ണാ…ഉഹ്….. എനിക്ക് ഇപ്പോ വേണം…നിന്നെ…ഹോ…. എനിക്ക് ഇപ്പോ …ഇവിടെവച്ച്….ന്റെ മോനെ…”
അവൻ അവളുടെ മുലക്കണ്ണിൽ ഒന്നുകൂടിയൊന്ന് പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു.
“ഓഹ്….മോനെ. .”
അവൻ അവളെ പിടിച്ചെഴുനേല്പിച്ചു. തന്റെ മുന്നിൽ കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സുമായി നിൽക്കുന്ന അമ്മയെ അവൻ ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു. ഏതോ പുരാതന ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ചുവരിൽ നിന്ന് ഇപ്പോൾ ഉയിർകൊണ്ട് ഇറങ്ങിവന്ന ഒരു

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *