കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു കപ്പിൽ ചായയുമായി അടുക്കളയിൽ നിന്ന് രേവതി ഇറങ്ങിവന്നു. മാറുമറച്ച് ഒരു തോർത്ത് ഇട്ടിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവന് ചിരിവന്നുപോയി. അവന്റെ ചിരി കണ്ട് എന്താണ് എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവൾ കൈമലർത്തിക്കാട്ടി. അപ്പോൾ സ്വന്തം നെഞ്ചിനു കുറുകെ കൈ ചലിപ്പിച്ച് അവൻ ഉത്തരം നൽകി. തോർത്തിന്റെ കാര്യമാണ് അവൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്നു മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൾ ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു. നാക്ക് കൂർപ്പിച്ച് ചുണ്ടുകൾക്ക് പുറത്തേക്ക് നീട്ടി ഇടം വലം ഒന്നു ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ മകനെ ഒന്നു നോക്കി.
“ഹോ…”
ആ നോട്ടം കണ്ട് അവൻ ബർമുഡക്ക് മുകളിലൂടെ കുണ്ണ പിടിച്ചൊന്നമർത്തി.
അത് കണ്ട് അവൾ നാവു നീട്ടി ചുണ്ടുകളിൽ ഒന്നുഴിഞ്ഞു.
“ശ് … ശ് ”
പാമ്പ് ചീറ്റുന്നപോലെ ഒരു സീൽക്കാരം അവളിൽ നിന്നുയർന്നു. ഇപ്പോൾ തന്നെ മകനെ ഒന്നു കെട്ടിപ്പിടിക്കണം എന്ന തോന്നൽ വളരെ പണിപ്പെട്ട് അടക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ ചായയുമായി മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഭർത്താവിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യമില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അതേ നിലത്തേക്ക് മറിഞ്ഞേനെ.
അവൾ കയറിച്ചെല്ലുമ്പോൾ ഒരു ടവ്വൽ ഉടുത്ത് ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു അയാൾ. അവൾ കപ്പ് മേശപ്പുറത്തു വച്ചു തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അയാൾ പറഞ്ഞു.
“ഒരു മിനിട്ട് നിന്നേ… ഒരുകൂട്ടം പറയാനുണ്ട്..”
അവൾ ചോദ്യഭാവത്തിൽ അയാളെ നോക്കി.
അയാൾ മേശക്കരികിലേക്ക് കസേര നീക്കിയിട്ട് അതിലിരുന്നു കപ്പ് കൈയിലെടുത്തു.
“എനിക്ക് കൂടുതൽ ദിവസമൊന്നും ഇവിടെ നിൽക്കാൻ പറ്റില്ല.. മാക്സിമം ഒരാഴ്ച്ച. അതിനുള്ളിൽ എന്റെ പേരിൽ അമ്മ എഴുതിത്തന്ന ആ നാലേക്കർ തെങ്ങിൻ പുരയിടമുണ്ടല്ലോ… അത് വിൽക്കണം.”
പുഴക്കക്കരെയാണ് ആ പുരയിടം. അത് ഏതോ മാപ്ലമാർക്ക് പാട്ടത്തിന് കൊടുത്തിരിക്കുകയാണ്.കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല താനും മോനും അതിൽ നിന്നുള്ള ആദായം എടുക്കരുത്. അത്ര തന്നെ .അല്ലെങ്കിലും ആർക്ക് വേണം ഇയാളുടെ കോപ്പ്. തനിക്കുള്ളത് തന്റെ അച്ഛൻ സമ്പാദിച്ചിട്ടുണ്ട്. കണ്ണനുള്ളത് ഇവിടെ ഇങ്ങേരുടെ അച്ഛൻ അവന്റെ പേരിൽ എഴുതി വച്ചിട്ടുമുണ്ട്. ഈ വലിയ വീടും അതിനു ചുറ്റുമുള്ള ഏക്കറ് കണക്കിന് പുരയിടവും. ഇനി ഇങ്ങേരുടെ പേരിലുള്ള നാലേക്കർ വിറ്റാലെന്ത്… വിറ്റില്ലെങ്കിലെന്ത്.!!!
അതുകൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൾക്ക് പ്രത്യേക വികാരമൊന്നും തോന്നിയില്ല.