“മോൻ എപ്പോഴാ വന്നത്…?”
“കുറെ നേരമായി ”
“അപ്പോൾ ഇവിടെ നടന്ന വഴക്ക്…?”
“കേട്ടു…എല്ലാം..”
“എന്നിട്ട്…. എന്തു തോന്നി ?”
“എന്റെ പെണ്ണിനെ കാണണമെന്നു തോന്നി..”
“എനിക്കും…ന്റെ പൊന്നിനെ…”
അവൻ അമ്മയെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. അവന്റെ തോളിൽ തല ചായ്ച്ച് അമ്മയിരുന്നു. അവളുടെ കൈകൾ മകനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
“ന്റെ…മോനേ….”
“അമ്മേ…”
ഇരുവരും വിളിച്ചും വിളികേട്ടുമിരുന്നു. രണ്ടു ഹൃദയങ്ങളും പരസ്പരം പ്രണയം നിറഞ്ഞ് പൊട്ടുമെന്നു തോന്നി.
“അമ്മേ….എന്തിനാ അച്ഛനെ എതിർത്തത്..?”
“എന്തിന് ? ”
“അല്ലാ…. അച്ഛൻ ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ..”
“അച്ഛൻ അമ്മയെ ചെയ്താൽ എന്റെ മോന് ഒരു സങ്കടവും വരില്ലേ…? ”
“വരും…അച്ഛനെന്നല്ല…വേറെ ആരു തൊട്ടാലും സങ്കടം വരും..”
“അതെന്തുകൊണ്ടാണ്..? ”
“എന്റെ പെണ്ണിനെ ഞാൻ അത്രക്ക് സ്നേഹിക്കുന്നതുകൊണ്ട്…”
“അതുപോലെയല്ലേ കണ്ണാ അമ്മയും…നീ എന്റെ നെഞ്ചിനുള്ളിൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ എങ്ങനെയാ കണ്ണാ ഞാൻ… ”
“ന്റെ രേവൂട്ടീ….”
“ന്റെ കണ്ണാ…”
പൂമുഖത്തെ ലൈറ്റിന്റെ വെളിച്ചം ഹോളിലേക്ക് കുറേശ്ശെ വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ ഇരുവരും മുഖത്തോടുമുഖം നോക്കിയിരുന്നു. അമ്മയുടെ ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ച് തന്നോട് ചേർത്തുകൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് ചുണ്ടുകൾ അടുപ്പിച്ചു. പരസ്പരം മുട്ടാതെ ഒരു വിരൽ അകലത്തിൽ ആ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി നിന്നു. അമ്മയുടെ കണ്ണുകളുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് അവന്റെ നോട്ടം തുളഞ്ഞു കയറി. അവിടെ പ്രണയത്തിന്റെ ഒരു കടലിരമ്പുന്നത് അവൻ കണ്ടു. ആ കടലിൽ മുങ്ങിത്താഴാൻ അവൻ കൊതിച്ചു.
അമ്മയുടെ തലയ്ക്കു പിന്നിൽ അവന്റെ ഇടതു കൈത്തലമമർന്നു. ഒരു നിമിഷം അവർ നിശ്ചലമായി ഇരുന്നു. ഒരു നിമിഷം മാത്രമേ അങ്ങനെയിരുന്നുള്ളൂ . തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം ഇരുവരും പരസ്പരം കെട്ടിവരിഞ്ഞു. ഒരാൾ അടുത്തയാളിന്റെ ശരീരത്തിനുള്ളിലേക്ക് തിക്കി കയറാൻ ശ്രമിക്കുന്നപോലെ ശക്തമായിരുന്നു ആ ആലിംഗനം. എത്രനേരം ആ ഇരിപ്പിൽ അവർ തുടർന്നു എന്നുതന്നെ ഇരുവർക്കും ഓർമ്മയുണ്ടാവില്ല. സ്വയം മറന്ന്…ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ മറന്ന്….അവരിരുന്നു.
“ഭ…. പൾട്ടി … പൊഴയാഴി … മോളേ …..”
ഉച്ചത്തിലുള്ള ആ തെറിവിളിയാണ് അവരെ ആ നിലയിൽ നിന്ന് ഉണർത്തിയത്. ഇരുവരും ഞെട്ടിയകന്നു. ഒരുമിച്ചാണ് മുറിയിലേക്ക് നോക്കിയത്. കട്ടിലിൽ മലർന്നു കിടപ്പുണ്ട്. അബോധാവസ്ഥയിൽ തെറിവിളിച്ചതാണ്. അവൾ എഴുന്നേറ്റ് മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് നടന്നു. കട്ടിലിന് അരികിലെത്തി , ജെട്ടി മാത്രം ധരിച്ചു കിടക്കുന്ന ആ രൂപത്തിനു നേർക്ക് അവൾ അവജ്ഞയോടെ നോക്കി നിന്നു.