…പട്ക്ഷിയാക്കി….ല്ലേ….കാണിച്ചു…തഴാം…ഞാൻ…”
അമ്മ അതൊന്നും കേട്ട ഭാവമെടുത്തില്ല. അൽപ്പനേരം കൂടി ആ നിൽപ്പ് നിന്നിട്ട് കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് ആടിയാടി കയറിപ്പോയി. വെട്ടിയിട്ട വാഴ പോലെ കട്ടിലിലേക്ക് വീഴുന്നത് കണ്ടു.എന്തൊക്കെയോ അവ്യക്തമായി സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടു കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് . പിന്നെ ഉച്ചത്തിലുള്ള കൂർക്കം വലി മുഴങ്ങി.
രേവതി സോഫയിൽ ചാരിയിരുന്നു. എവിടെനിന്നാണ് ഈ ധൈര്യം തനിക്ക് ലഭിച്ചത് എന്നവൾ സ്വയം അതിശയിച്ചു. മുൻപ് ഭർത്താവ് എന്തുപറഞ്ഞാലും അതിനെ എതിർത്ത് ഒന്നു മൂളുക പോലും ചെയ്യാത്ത താൻ ഇന്ന് എത്ര ശക്തമായാണ് പ്രതികരിച്ചത്..! ആ ശക്തി തനിക്ക് നൽകിയത് തന്റെ മകനല്ലേ…! അവൻ നൽകിയ പ്രേമവും ലൈംഗിക സുഖത്തിന്റെ അവാച്യമായ അനുഭൂതികളും ഒരു ഭർത്താവിനെപ്പോലെ തൻ്റെ കൊച്ചു കൊച്ചു കാര്യങ്ങളിൽ പോലും അവൻ കാണിക്കുന്ന കരുതലുകളും നൽകിയ ധൈര്യം. പിന്നെ, ഇനി തന്റെ കണ്ണനല്ലാതെ മറ്റാർക്കും കാമവികാരത്തോടെ തന്റെ ശരീരത്തിൽ ഒന്നു സ്പർശിക്കാൻ പോലും താൻ ഇനി അനുവദിക്കില്ലെന്ന് ശിവന്റെ അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് മനസുകൊണ്ട് സത്യം ചെയ്തത്. എല്ലാ തെറ്റുകളും ഏറ്റു പറഞ്ഞ് പ്രായശ്ചിത്തമായി ശയനപ്രദക്ഷിണം ചെയ്തത്.
അതിലെല്ലാമുപരി അവന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയാവണം എന്ന അതിയായ ആഗ്രഹം. ആ ആഗ്രഹം തന്റെ ചുറ്റും ഒരു അദൃശ്യമായ കവചം പോലെ നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരു ശക്തിക്കും തന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്താൻ സാധിക്കില്ല. ഒരു ശക്തിക്കു മുന്നിലും താൻ കീഴടങ്ങുകയുമില്ല, സ്വന്തം ഭർത്താവിന്റെ മുന്നിൽ പോലും.
അവൾ തന്റെ അടിവയറ്റിൽ ഒന്നു തഴുകി.തന്റെ പൊന്നുമോൻ ഒൻപതു മാസം കിടന്ന സ്ഥലം. ഇനി അവൻ തനിക്കു സമ്മാനിക്കുന്ന ജീവന്റെ തുടിപ്പിന് വളരേണ്ടയിടം..
ഇപ്പോൾ അവനെ ഒന്നു കാണണം എന്ന് തോന്നുകയാണ്.ഉറങ്ങിക്കാണുമോ എന്റെ കുഞ്ഞ്.. ? ഒന്നു പോയി നോക്കിയാലോ…!! അവൾ എഴുന്നേൽക്കാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.
അപ്പോഴാണ് സോഫയ്ക്ക് പിന്നിൽ നിന്ന് രണ്ടു കൈകൾ നീണ്ടുവന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകൾ പൊത്തിയത്. ഓർക്കാപ്പുറത്തായതു കൊണ്ട് അവളൊന്നു ഞെട്ടി
“അയ്യോ…”
പക്ഷേ ആ നിലവിളിയെ പാതിക്ക് മുറിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ രണ്ടു ചുണ്ടുകൾ മുദ്രവച്ചു.
ഹോ…തന്റെ കണ്ണൻ…
അവളുടെ ഹൃദയം തുടിച്ചു.
അവൻ അമ്മയുടെ അരികിൽ ചേർന്നിരുന്നു.