അമ്മ നിലാവ് 4 [നിത]

Posted by

 

ഒരു നിമിക്ഷം

 

ഈ ലോകത്തിലേ ഭാഗ്യവാൻ ഞാൻ ആണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി സ്വന്തം അമ്മയുടേ ആ സുന്ദര പൂറിലേക്ക് ഞാൻ വീണ്ടും Kgf സിനിമയിലേ പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ തകർക്കുന്ന തോക്കിലേ വെടി ഉണ്ട പോൽ കട്ട പാൽ ചിന്നി ചിതറിച്ചു …

 

വിയർപ്പിൽ കുളിച്ചു എന്റെ ദേഹത്തേക്ക് അമ്മ പറ്റി കിടന്നു  കയ്യുകളുടേ ശക്തി കുറഞ്ഞ് എന്നിൽ നിന്നു വേർ പറഞ്ഞു …

 

അൽപ്പനേരം ആ കൊഴുത്തമേനി  പുണർന്ന് കൊണ്ടു ഞാൻ കിടന്നു അപ്പഴും ആ മാറിടങ്ങൾ പോര് കോഴിയേ പോലേ എന്റെ നെഞ്ചിൽ കുത്തി നിന്നിരുന്നു ..

 

പാൽ സർവ്വത്ത് പോലേ എന്റെ പാലും അമ്മയുടേ കാമരസവും കൂടി തുടയിലൂടേ വരുന്ന ആ കൊഴു പിന്നേ വിരലാൽ ഒപ്പി എടുത്ത് സ്വന്തം നാക്കിൽ വച്ചു കൊണ്ട് അമ്മ എന്നേ നോക്കിയ നോട്ടത്തിന് പറഞ്ഞ് അറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഭാവങ്ങൾ ആയിരുന്നു …

 

കിതപ്പ് ഒന്ന് അടങ്ങിയപ്പോൾ ആ മനോഹരമായ ചുണ്ടുകൾ ഞാൻ ഉറിഞ്ചി വലിച്ചു ……..

 

ആ വലിയ ചന്തി പാളികളിൽ പിടിച്ച് ഞരിച്ച് ഞാൻ സ്വയം മറന്ന് കിടന്നു …

 

ആ മിന്നുസമാർന്ന കാർക്കുന്തളി തഴുകി .. എന്റെ നെഞ്ചിൽ മാറത്തേ മുയൽ കുഞ്ഞുങ്ങളേ വച്ച് കിടക്കുന്ന അമ്മയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു …

 

“അമ്മ ഇനി ഇത് ഇലാതേ എനിക്ക് പറ്റില്ല അതു കോണ്ട് എന്നും എന്റെ ഒപ്പം വേണം …

 

ചെറു ചിരിയാലേ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒന്ന് മുത്തി …

 

” നിന്റേ കല്യാണം കഴിയുന്ന നാൾ വരേ അലങ്കിൽ എന്നേ നിനക്ക്  മടുക്കുന്നതു വരേ ഞാൻ ഉണ്ടാകും

 

” കല്യാണം …. ഞാൻ അമ്മയേ കെട്ടട്ടേ  .. പിന്നേ അമ്മയേ എനിക്ക് ഈ ജന്മം മടുക്കുകയില്ല …

 

” എനിക്ക് എന്നും എന്റെ മോന്റെ വെപ്പാട്ടി ആകാന ഇഷ്ടം … നീ ഒരു കല്യാണവും കഴിക്കണം …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *