adv.ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ.BA.LLB [ക്ഷത്രീയൻ]

 

എന്നാ നമുക്കൊരു ചായ പറഞ്ഞാലോ..?

 

വേണ്ടെടാ.., നമുക്ക് കുമാരേട്ടന്റെ കടയിലേക്ക് പോവാം അതാവുമ്പോ ഒരു നടത്തവും കൂടി ആവുമല്ലോ..

 

– ഉണ്ണി തന്ത്രപൂർവ്വം സേതുവിനെ അവിടെ നിന്നും കൊണ്ടു പോവാൻ ഉള്ള വഴിതെളിച്ചു. സേതു എന്തെങ്കിലും പറയാൻ തുടങ്ങും മുന്നേ ഉണ്ണി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. പിന്നാലെ സേതുവും..

 

രാവിലെ ഒരു ചരക്ക് കയറി വരുന്നത് കണ്ടല്ലോ അളിയാ.. ഡിവോഴ്‌സ് ആവോ..??

 

ഏത്..?

 

എടാ ഒരു ജീൻസും ടോപ്പും ഇട്ട ആ പെണ്ണ്…

 

ഹോ.. അതോ.. ലവള്…

 

സേതു മായയെ കുറിച്ചാണ് ചോദിച്ചത്.. അത് മനസ്സിലാക്കിയ ഉണ്ണി ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി..

 

അളിയാ… അത് ഞാൻ പറയാൻ തുടങ്ങായിരുന്നു.. കാലത്ത് തന്നെ ഒരു കിടിലൻ ചരക്ക് വന്നിരുന്നു.. കിടിലം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കിടിലോൽ കിടിലം.. അവളെ കണ്ടാൽ തന്നെ വെള്ളം പോവുമെന്ന് തോന്നും അത്രക്ക് നല്ല ചരക്ക്…

 

ഹോ. അളിയാ നിന്റെയൊക്കെ ഒരു ഭാഗ്യം.. ഞാനൊക്കെ ഇങ്ങനെ ജൂനിയർ ആയി നല്ലകാലം തീരും… അവിടെക്കൊന്നും ഇങ്ങനെ ഉള്ള ഒറ്റ ഒരുത്തിപോലും വരുന്നില്ലന്നെ…

 

ഉണ്ണിയുടെ വർണ്ണന തുടങ്ങിയതും സേതു തന്റെ ഭാഗ്യക്കേടിനെ പഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.. പെട്ടന്ന് ഉണ്ണി എന്തോ മറന്നത് പോലെ പോക്കറ്റ് തപ്പിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു,

 

എടാ., ഞാൻ ഫോണെടുക്കാൻ മറന്നു.. നീ ഒന്ന് നിക്ക് ഞാൻ എടുത്തിട്ട് ഇപ്പൊ വരാം..

 

ഹ.. വേഗം വേണം… കാര്യം മുഴുവുപ്പിക്കാതെ പോയാൽ ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം..

 

ഇല്ലെടാ… ഇതാ വരുന്നു.. നീയൊന്ന് നിക്ക്..

 

– അതും പറഞ്ഞു ഉണ്ണി നേരെ തിരിഞ്ഞു ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു.. അവന്റെ ലക്ഷ്യം ഫോണായിരുന്നില്ല.., അവിടെ ഷെൽഫിന് പിന്നിൽ പിണക്കം പൂർണ്ണമായും മാറാതെ നിൽക്കുന്ന രമണി ചേച്ചിയായിരുന്നു…

 

അവൻ ഓഫീസിലേക്ക് കയറി.., അവിടെ എങ്ങും ആരെയും കാണാൻ ഇല്ല… നേരെ വാഷ് ബേസിനടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ അവിടെ ഉണ്ട് രമണി ചേച്ചി നിന്ന് മുഖം കഴുകുന്നു.. പിന്നിൽ നിന്നും നോക്കുന്ന അവനെ തടിച്ചു വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന രമണി ചേച്ചിയുടെ നിതംബം മാടി വിളിച്ചു..