Posted by ചിരുത കമിഴ്ന്നു കിടക്കുന്ന തമ്പുരാട്ടി കാണുന്നില്ല എന്നു നോക്കി ഉറപ്പിച്ചു കോരനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി. പക്ഷെ അവൻ ചിരുതയെ നോക്കാതെ തന്നെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ ഉൾതുടയിലേക്ക് കൈ ആഴ്ത്തി അടിപാവാട പിന്നിലേക്ക്‌ കൂടുതൽ വലിഞ്ഞു…
അരക്കെട്ടിൽ പാവാട വലിയുന്നതറിഞ്ഞ തമ്പുരാട്ടി നാടു ഉയർത്തി, ചിരുത വേറെയൊന്നും ചെയ്യാനില്ലാതെ ആ പാവാട കാലിലേക്ക് വലിച്ചൂർത്തിയെടുത്തു… ആനയുടെ തുമ്പികൈ വണ്ണത്തിൽ വെണ്ണക്കല്ലിൽ തീർത്ത പോലെ ആ സുന്ദരിയുടെ കാലുകൾ കോരന്റെ മുന്നിൽ വെട്ടിത്തിളങ്ങി.
കോരൻ കൂടുതൽ എണ്ണ കൈകളിൽ പകർന്നു ഇടുപ്പിൽ നിന്നും കാൽപാദം വരെ ഒരു ഇഞ്ചു സ്ഥലം പോലും വിടാതെ അമർത്തി തടവി, രോമമില്ലാത്ത പുറം തുടയിൽ നിന്നും രോമമുള്ള മുട്ടിനു താഴെ ഭാഗത്തേക്ക് എണ്ണ ഒഴുകിയിറങ്ങി…
ഇതിനു മുൻപ് പലപ്പോഴും യശോദ ചിരുതയെ കൊണ്ട് ദേഹം ഉഴുവിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇത്രയും കരുത്തില്ലായിരുന്നു അവളുടെ കൈകൾക്കു കൊരന്റെ കൈകൾക്കു ഉരുക്കിന്റെ കരുത്താണ് തഴമ്പിന് പാറയുടെ പരുപരുപ്പും വേദനയുടെ നൊമ്പരത്തിലും ഒരു ചെറിയ സുഖം യശോദക്ക് തോന്നി…
അരമണിക്കൂറോളം തിരുമ്മി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ യശോദ പറഞ്ഞു
“മതിയാക്കാം… ഇന്നത്തേക്ക് നല്ല ഒരാശ്വാസം തോന്നുന്നു…”
ഇഛാഭംഗത്തോടെ കോരൻ ഒരിക്കൽ കൂടി ആ ഉരുണ്ട ചന്തികൾ തടവി കൈ എടുത്തു അപ്പോളേക്കും കോരന്റെ കൈ കരുത്തിൽ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കുണ്ടികൾ ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു…
ആദ്യം ഇറങ്ങിയ കോരൻ കുളപ്പുരയുടെ വടക്കായി കത്ത് നിന്നു അവനറിയാം ഇനി തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും തുണിയുമെടുത്തു ചിരുത ഇവിടെ അലക്കാനായി വരുമെന്ന് അവന്റെ പ്രതീക്ഷ തെറ്റിയില്ല ബക്കറ്റു നിറച്ചും തുണിയുമായി ചിരുത വന്നു
കോരനെ കണ്ടപ്പോളെ ചിരുതയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു കള്ള പുഞ്ചിരി പരന്നു തമ്പുരാട്ടിയുടെ മൂലം കാണാനൊത്തു അല്ലെ കോശവാ എന്ന് ആ ചിരി അവനെ നോക്കി വിളിച്ചു പറയുന്ന പോലെ കോരന് തോന്നി, ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് നോക്കി കോരൻ അവളെ കടന്നു പിടിച്ചു.
പെട്ടന്നുള്ള ആ പ്രതീക്ഷിത നീക്കത്തിൽ ചിരുത ഭയന്ന് പോയി കോരന്റെ തുണി മുന്നിൽ പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന കണ്ടപ്പോളാണ് അവൾക്കു കാര്യം പിടി കിട്ടിയത്…
അപ്പോൾ അവളുടെ ഭയം ഇരട്ടിയായി നാലുപാടും വിഹ്വലതയോടെ നോക്കി അവൾ കണവനെ തള്ളി മാറ്റാൻ പാടു പെട്ടു പറഞ്ഞു…