എന്നിട്ടവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണ് മുഖമാകെ ഉമ്മകള് കൊണ്ട് നിറച്ചു. “എന്റെ ജീവനാണ് സേതു” അവള് വിതുമ്പി, എന്നിട്ടയാളുടെ ചുണ്ടുകള് കടിച്ചെടുത്ത് വര്ദ്ധിച്ച ആവേശത്തോടെ ഈമ്പിക്കുടിച്ചു.
“നിനക്കിത് കെട്ടിനടക്കാന് പേടിയുണ്ടോ?” അല്പ്പം കഴിഞ്ഞ് ചുണ്ട് തിരികെ കിട്ടിയപ്പോള് അയാള് ചോദിച്ചു.
“എന്തിന്, നമ്മള് അതിന് കൂടുതല് ആളൊക്കെയുള്ള ഡിന്നറിനും പാര്ട്ടിക്കുമൊന്നും അല്ലല്ലോ പോകുന്നത്. എനിക്ക് പ്രശ്നമില്ല, അരുണ് മാത്രമല്ലേ കാണു” അവള് മറുപടി പറഞ്ഞു. “പിന്നെ …. സ്ഥിരമായി ഇതു കെട്ടി നടക്കാനൊന്നും എന്നെ കിട്ടില്ല ട്ടോ” അവള് കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു.
“ഹ ഹാ ഹാ …. അത് നീ പുതിയ കാമുകനോട് പറഞ്ഞോ, അവന്റെ ആവശ്യമാണ് നീ ഇത് കെട്ടി കാണണമെന്ന്,” സേതുരാമന് പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ …., എനിക്ക് പേടിയാ. ചേട്ടന് പറഞ്ഞ് ശരിയാക്കി തന്നാല് മതി,” കാമിനി ചിണുങ്ങി.
“ശരി, അങ്ങിനെയാണെങ്കില് യൂറോപ്പില് പോകുമ്പോള് നീ ഇത് കാലില് നിന്ന് അഴിക്കുകയെ ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് ജാമ്യം മേടിക്കാന് നോക്കാം, എന്താ?” സേതു ഒരു മുഴം മുമ്പേ എറിഞ്ഞു നോക്കി.
“അത് നമുക്ക് അപ്പൊ നോക്കാന്നേ അല്ലാ ഒരുമിച്ച് യൂറോപ്പിലൊക്കെ പോകാനുള്ള പദ്ധതി ഇട്ടുതുടങ്ങിയോ ഇപ്പൊത്തന്നെ?” “എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും, ഇതും കെട്ടി ഇവിടൊക്കെ നടക്കാന് എന്നെ കിട്ടില്ലാ … കേട്ടോ. ഒന്നാലോചിച്ചുനോക്കൂ ഞാന് ഇതും കെട്ടി ഇവിടെ ജിമ്മിലോ ഓഫീസിലോ ഒക്കെ പോയാലത്തെ അവസ്ഥ? ഇതിനെപ്പറ്റി അറിയാവുന്ന ആരെങ്കിലും കണ്ടാലോ?” അവള് തീര്ത്തു പറഞ്ഞു.
അതോടെ ആ ചര്ച്ച അവിടെ അവസാനിപ്പിച്ച് അവര് വേഗം പാക്കിംഗ് തീര്ത്ത് കിടന്നുറങ്ങാനുള്ള ഒരുക്കമായി. രാവിലെ നേരത്തെ യാത്ര തിരിക്കാനുള്ളതാണ്. അപ്പൊ ഇന്നിനി പരിപാടിയില്ല.
സത്യത്തില്, കാമിനിയുടെ (കൂടെ തന്റെയും) കഴപ്പ് മൂപ്പിച്ച് കൂടുതലാക്കി മൂര്ധന്യാവസ്ഥയില് നിലനിര്ത്താന് വേണ്ടി സേതു കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് ദിവസമായി അവളെ കളിച്ചിരുന്നില്ല. തലേന്നും, ആദ്യം അനിലുമായും അതിന് ശേഷം അരുണുമായുള്ള ചാറ്റൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അവള് നല്ല മൂഡായി അടുത്തു വന്നപ്പോഴും, ചുംബിക്കലും തഴുകലുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് കഴപ്പിയാക്കി, കൊട്ടിക്കലാശം അയാള് പതുക്കെ മനപ്പൂര്വ്വം ഒഴിവാക്കി. അതില് പരിഭവിച്ച് മുഖം വീര്പ്പിച്ചാണ് അന്നവള് കിടന്നുറങ്ങിയത്. പക്ഷെ വെള്ളിയാഴ്ച രാവിലെ ആയെപ്പോഴെക്ക് അതൊക്കെ മറന്ന് നല്ല കുട്ടിയായാണവള് എഴുന്നേറ്റത്. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ മൂന്നാറില് പോകാനുള്ളതല്ലെ, എന്തൊക്കെ പണിയുള്ളതാണ്.
ദി ഡോമിനന്റ്റ്
ഉദ്ദേശിച്ച പോലെതന്നെ പ്രഭാത ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് ഏഴരയോടെ വീട്ടില് നിന്നിറങ്ങാന് പിറ്റെന്നവര്ക്ക്
ആവിര്ഭാവം 4 [Sethuraman]
Posted by