അവിടെ മേശപ്പുറത്തു ഇരിക്കുന്ന സിടിയുടെ കവർ കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിൽ തോന്നി… നല്ല
ആളുകളുടെ ഇടയിലേക്കാ ഞാൻ വന്നു പെട്ടേക്കുന്നെ… ഇവരോട് ഞാൻ ഇനി എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും
എന്നെ വിടില്ല… കിട്ടിയ അവസരം അവർ ശെരിക്കും മുതലാകും… പറയണത് കേൾക്കേണ്ടി വരും…
വരുന്നത് വരട്ടെ…
അവർ എല്ലാരും കൂടി അകത്തേക്കു കേറി വന്നു പേടിച്ചു നിൽക്കുന്ന എന്നെ നോക്കിയാണ്
നിൽപ്.. ഇവർ എന്താ പറയാൻ പോണെന്നു എനിക്കറിയാം.. സലിക്ക ഒന്ന് മാറി നിൽക്കാണ്
അവിടെ… ഷിജോടെയും വിപിന്റേം മുഖത്തു ലോട്ടറി അടിച്ച പോലത്തെ സന്തോഷം ആണ്… കുറച്ചു
നേരത്തിനുള്ളിൽ ഇഷ്ടാനുസരണം എന്നെ കിട്ടാൻ പോവാണല്ലോ അവർക്ക്… ഹംസകയും
പ്രവീണേട്ടാനും അതെ… നേരത്തെ സംസാരിക്കുമ്പോ കണ്ട ദേഷ്യം ഒന്നുല്ല ഇപ്പോ മുഖത്തു…
പ്രവീണേട്ടൻ : അതെ.. മോളേ.. ഫസ്ന… നീയും ഇയാളും കൂടി നേരത്തെ ഇവിടെ കിടന്നു
കെട്ടിമറിഞ്ഞതൊക്കെ ഞാൻ കണ്ടുന്നു നിനക്ക് അറിയാലോ… അതിപ്പോ ഇവിടെ നിലയ്ക്കുന്ന
എല്ലാർക്കും അറിയാം… നിന്റെ വീട്ടിലും അറിയിക്കട്ടെ…
അവർ എന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയാം… എന്നാലും ഞാൻ ഒന്ന് വെറുതെ പറഞ്ഞു
നോക്കി…
ഞാൻ : പ്രവീണേട്ടാ… ദയവ് ചെയ്ത് ഇത് പ്രശ്നമാകരുത്.. ഞാൻ കാലു പിടിക്കാം..
പ്രവീണേട്ടൻ : നീ കാലൊന്നും പിടിക്കണ്ട.. പ്രശ്നമാക്കണ്ട എങ്കിലേ… നീ ഞാൻ പറയുന്നത് അനുസരിച്ചാൽ മതി. നേരത്തെ നീ
ഇയാൾക്ക് സഹകരിച്ചു കൊടുത്ത പോലെ.. നാട്ടിലേക് പോണത് വരെ ഞങ്ങൾ ഓരോരുത്തര്ക്കും സഹകരിച്ചു
തരണം… ഞങ്ങൾ പറയുന്നത് എന്തും കേൾക്കുന്ന.. അനുസരണയുള്ള നല്ല കുട്ടിയായി നിക്കണം…
അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഓക്കേ.. അല്ലെകിൽ..