നാട്ടിലുള്ള കാലമെല്ലാം ജോണിക്കു മകളുടെ കാര്യത്തിൽ വലിയ ശ്രദ്ധയായിരുന്നു ..
അവളെ ഏതാഗ്രഹവും അയാൾ സന്തോഷത്തോടെ നടത്തികൊടുക്കുമായിരുന്നു ..
മകൾക്കു പതിനഞ്ചു വയസ്സു കഴിഞ്ഞ ശേഷമാണു അവളെ അമ്മയുടെ വീട്ടിൽ നിർത്തുന്നത് .. ആ സമയം അവളുടെ ചില കാര്യങ്ങൾ അറിയാനും പറന്നുകൊടുക്കാനും പെണ്ണുങ്ങൾ തന്നെ വേണമല്ലോ ..
പതിനഞ്ചു വയസ്സു തൊട്ടേ സോഫിമോളൊരു കൊച്ചു സുന്ദരിയായിരുന്നു അവളുടെ അമ്മയെ പോലെ തന്നെ അതികം വണ്ണമില്ലാത്ത പരുവമായിരുന്നു ..
നെഞ്ചിലെ കുഞ്ഞുമുലകളും അരകെട്ടിനും എല്ലാം നല്ല ഷേപ്പ് വന്നു .. കണ്ടാൽ ഒരു പതിനേയേഴിന്റെ മേനിയായിരുന്നു സോഫിയക്ക് ..
അവൾ തുടർപഠനം ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നു പഠിക്കാൻ തുടങ്ങിയ കാലത്താണ് ഒരു തവണ ജോണി നാട്ടിൽ ലീവിന് വരുന്നത് ..
വന്നു മകളെ കണ്ട അയാൾ ഞെട്ടി ..
മകളുടെ രൂപത്തിനൊക്കെ ആകെ ഒരു മാറ്റം..
മുടിയെല്ലാം ചെറിയ രീതിയിൽ കളർ ചെയ്തു
പുരികം ത്രെഡ് ചെയ്തു .. മുഖമെല്ലാം മിനുക്കി ഒരു മദാമ കൊച്ചിനെ പോലെയായിരിക്കുന്നു ..
ജോണി ചോദിച്ചു ഇതിനാണല്ലേ നീ ഡാഡിയോടു കാശു ചോദിച്ചു.. വാശിപിടിക്കുന്നതല്ലേ ..
നീയെന്താടീ വല്ല ബോളിവുഡ് സിനിമയിലും അഭിനയിക്കാൻ ഉദ്ദേശിക്കുണ്ടോ ..?
എന്റെ ഡാഡി ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ നാട്ടിൽ വന്നു കാണുമ്പോൾ എന്നെ കണ്ടു കിയാക്കരുതെന്നു ..
അതിനാരാ മോളെ കളിയാക്കിയേ ..
ഞാൻ നന്നായിട്ടുണ്ടന്നല്ലേ പറഞ്ഞേ ..
ആണോ എന്നാൽ കൊള്ളാം ..
നാട്ടില വന്നു മകളുമായി പുറത്തു കറങ്ങാൻ പോകുമ്പോഴും ബീച്ചിലും സിനിമ തീയേറ്ററുലുമൊക്കെ പോകുമ്പോഴും അവരെ കാണുന്ന ഓരോരുത്തരുടെയും മുഖത്തെ അസൂയ ഭാവം ജോണി ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട് ..
അന്നേരമെല്ലാം ജോണിയേയും മകളെയും കണ്ടാൽ അപ്പനും മകളുമാണെന്നു തോന്നുകയില്ലായിരുന്നു ..
സോഫിയെപ്പോഴും ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ ജോണിയെ ഡാഡിയെ ന്നു വിളിക്കാതെ ശ്രദ്ധിക്കുമായിരുന്നു ..
അതു മനസ്സിലാക്കിയ ജോണി മകളോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞതു നമ്മൾ കപ്പിൾസ് ആണെന്ന് അവരു കരുതികകോട്ടെ എന്നാണു ..
അപ്പോയെല്ലാം ജോണി ചിരിച്ചുതള്ളും ..
മകളുടെ സന്തോഷം മാത്രമായിരുന്നു അയാൾക്കാവിശ്യം ..