നിന്റെ വിഷമം മാറിയെല്ലോ, അത് കാണുമ്പോ തന്നെ എനിക്ക് ഒരാശ്വാസമാ, ഞാൻ പറഞ്ഞു.
എത്ര ദൂരം ഉണ്ട് ചേച്ചി അങ്ങോട്ട്? രേണു ചോദിച്ചു.
കുറച്ച് ദൂരം ഉണ്ട് മുത്തേ, ഞാൻ അച്ചാച്ചിക്ക് ലൈവ് ലോക്കഷൻ അയച്ചിട്ടുണ്ട് പുള്ളി വണ്ടിയും കൊണ്ട് വന്ന് നമ്മളെ പിക്ക് ചെയ്തോളും.
ബസ്, കുറച്ച് ദൂരം ഓടി, പുറത്ത് നല്ല കാലാവസ്ഥ.
ഞാൻ ഫോണിൽ അച്ചാച്ചിയുടെ ലൈവ് ലൊക്കേഷൻ നോക്കി, പുള്ളി ഞങ്ങളുടെ ബസിൻ്റെ കുറച്ച് പുറകിലായി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ഇറങ്ങാൻ ഉള്ള സ്റ്റോപ്പിന്റെ പേര് പുള്ളി മെസ്സേജ് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്.
സ്റ്റോപ്പ് എത്തിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ രണ്ടും അവിടെ ഇറങ്ങി, വിജനമായ വെയിറ്റിംഗ് ഷെഡിൽ നിന്നു.
ബസ്സ് പോയ ഉടനെ അച്ചാചി വണ്ടി കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് നിർത്തി, ഞങ്ങളുടെ ബാഗ് പുറകിൽ ഇട്ടിട്ട്, ഞാൻ മുമ്പിലും രേണു പുറകിലുമായി വണ്ടിയിൽ കയറി.
പുള്ളി മിററിൽ കൂടെ രേണുവിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
കഴിച്ചോ എന്തെങ്കിലും നിങ്ങൾ രണ്ടും? പുള്ളി ചോദിച്ചു.
ഞങ്ങൾ രാവിലെ കഴിച്ചാ അച്ചാച്ചി. ഞാൻ പറഞ്ഞു.
വണ്ടി വിജനമായ റബർ പ്ലാൻ്റേഷൻ റോഡിൽ കൂടെ ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നു,
നിനക്ക് വണ്ണം വെച്ചോടി? അച്ചാചി എൻ്റെ തുടയിൽ കൈ വെച്ചിട്ട് ചോദിച്ചു.
കുറച്ച് വണ്ണം വെച്ചു, നമ്മൾ ലാസ്റ് എന്നാ കൂടിയെ? ഒരു അഞ്ച് മാസം ആയില്ലേ?
ഒരു നാല് അഞ്ച് മാസം ആയി.
രേണു സീറ്റിൻ്റെ നടുവിലായി ഇരുന്നിട്ട്, തല മുമ്പിലേക്ക് നീട്ടി ഞങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടുകൊണ്ട് ഇരുന്നു.
വണ്ടി ഓടിക്കുമ്പോൾ അച്ചാചിയുടെ കൈ എൻ്റെ തുടയിൽ അമർത്തി രസിച്ചു.