സുമിയും കുഞ്ഞു പെണ്ണല്ല. കൗമാര്യത്തിന്റെ തുടക്കം ഇപ്പോഴെ അവളിലിൽ കാണാൻ തുടങ്ങി. പതിനൊന്നു വയസായിരുന്നപ്പോൾ തന്റെ നെഞ്ച് ചെറുക്കന്മാരുടെ പോലെയിരുന്നു എന്ന് മിനി ഓർത്തു സുമിയുടെതാണെങ്കിൽ ഒരു ഓറഞ്ചിന്റെ മുഴുപ്പെങ്കിലും ഉണ്ട്. ഇക്കണക്കിന് പതിനഞ്ച് വയസാകുമ്പോൾ എന്തായിരിക്കും സ്ഥിതി. സ്വൽപം കൊഴുപ്പും കൂടുതലുണ്ട്. അത് അമ്മയുടെ ഭാഗത്തുനിന്നുള്ള പാരമ്പര്യമായിരിക്കണം. ചിറ്റമ്മയുടെ മുലകൾ വലിയ തണ്ണിമത്തങ്ങാ പോലെയാ. നല്ല കൊഴുത്തു തടിച്ച ശരീരം, നിറം നല്ല എണ്ണക്കറുപ്പും. പിള്ളേർക്കു രണ്ടിനും അമ്മയുടെ നിറമാണ് കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്. ശരീരപ്രകൃതി ജിതിന് അപ്പന്റെതാണ് നല്ല പൊക്കവും വടിവൊത്ത ശരീരവും, സുമി അമ്മയേപ്പോലെ തടിവെയ്ക്കുന്ന പ്രകൃതമാണെന്നതിൽ ഒരു സംശയവുമില്ല. വന്നിറങ്ങിയതെ ചിറ്റമ്മ (സുമിയുടെ അമ്മ) നൂറ് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞു. ട്രെയിൻ താമസിച്ച കാര്യവും പിള്ളേരുടെ സ്കൂളിൽ അവധികിട്ടാനുള്ള പാടും, കോൺവെന്റ് സ്കൂളിൽ എന്തു ചിട്ടയും അച്ചടക്കവും ആണെന്നും, ജിതിനും സുമിയും ക്ലാസിൽ ഫസ്റ്റ് ആണെന്നും, ജിതിൻ എവിടെയോ വെയ്തലിഫ്റ്റിങ്ങ് പരിശീലിക്കുന്നു എന്നും, എല്ലാം എല്ലാം ടാക്സ്സിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അഞ്ചു മിനിറ്റിനകം പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞു. അമ്മ അതെല്ലാം ഒരു നല്ല ആതിഥേയയേപ്പോലെ ചിരിയോടെ കേട്ടു എന്നിട്ട് മിനിയോട് പറഞ്ഞു.
“മോളേ, പെട്ടിയൊക്കെ എടുക്കാൻ സഹായിക്ക്. പിളേളരേ നിന്റെ അടുത്തുള്ള മുറിയിൽ കിടത്താം. ഇളയപ്പനും ചിറ്റമ്മയും ആ കോണിലേ മുറിയിലും,
അമ്മ ഇത് വിസ്തരിച്ചു സൽക്കരിക്കുന്ന കാര്യം മിനിക്ക് മനസിലായി. കഴിഞ്ഞ തവണ ഇവർ വന്നപ്പോൾ പഴയ വീട്ടിലായിരുന്നു. അടുക്കളയും രണ്ടു മുറിയും കഷ്ടിച്ചുണ്ടായിരുന്ന ആ വീട്ടിനേപ്പറ്റി ചിറ്റമ്മക്ക് പരാതിയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. വായെടുത്താൽ ബോംബെയിൽ അതുണ്ട് ഇതുണ്ട് എന്നു മാത്രമേ പറയാനുള്ളൂ. മൂന്നുകൊല്ലത്തിനകം മിനിയുടെ ആങ്ങളമാർ മൂന്നു പേർ ഗൾഫിലായി, അവർ ഗൾഫിന് പോകുന്ന വഴി ബോംബെയിൽ ഇവരുടെ രണ്ട് ബെഡറൂം ഫ്ളാറ്റിൽ ഒരു ദിവസം തങ്ങിയപ്പോൾ ഇവർ എത വലിയ സുഖസൗകര്യത്തിലൊന്നും അല്ല അവിടെ കഴിയുന്നതെന്ന് നാട്ടിലുള്ളവരും അറിഞ്ഞു. ആങ്ങളമാർ ഗൾഫിൽ കാശുണ്ടാക്കി, പഴയവീട് പൊളിച്ച്, മൂത്തവന്റെ കല്ല്യാണത്തിന് മുമ്പ് തന്നെ, ഒരുഗൻ പ്രസ്ത്രണ്ട് മുറികളുള്ള രണ്ടു നില കെട്ടിടം പണിയിച്ചു. ഇത്രയും നാൾ ബോംബേയുടെ മഹത്വം പാടിയവർ നാടുകാണാൻ എത്തുമ്പോൾ മോളേ.. നമ്മടെ മാവും പൂത്തു. എന്നൊരു ഭാവം അമ്മക്കുണ്ടായില്ലെങ്കിലേ അത്ഭുതപ്പെടാനുള്ളൂ.
“എല്ലാർക്കും വേറെ വേറെ മുറിയോന്നും വേണ്ട. അതിഥികൾ ഇനിയും വരാനില്ലെ. ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും കൂടി ഒരുമുറിയിൽ കിടന്നോളാം. ഇളയച്ചൻ പറഞ്ഞു.